- «Θα έπρεπε να ήταν πιο ήσυχα απο τότε που ο πλανήτης αποστειρώθηκε. Δεν υπάρχουν βασίλισσες, κυψέλες... Αναρωτιέμαι τι όπλο χρησιμοποίησαν. Θα ήταν ωραία να το μάθαινα αυτό...»
- — Η Επιστήμονας Άφρα όσο ήταν στο Τζεονόσις μετά την αποστείρωση.
Κάποια στιγμή μετά απο τον Πόλεμο των Κλώνων, ο πλανήτης του Εξωτερικού Δακτυλίου, Τζεονόσις αποστειρώθηκε απο τη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία, σκοτώνοντας το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη. Οι Τζεονόσιαν ήταν οι πρώτοι κατασκευαστές του πρώτου Άστρου του Θανάτου, ενός οπλισμένου σταθμού μάχης που μπορούσε να καταστρέφει πλανήτες. Οι Τζεονόσιαν νόμιζαν πως έχτιζαν το Απόλυτο Όπλο για τη Συνομοσπονδία των Ανεξάρτητων Συστημάτων, όμως η Συνομοσπονδία και οι Τζεονόσιαν ήταν πιόνια του Άρχοντα Σιθ, Νταρθ Σίντιους που στη δημόσια του ζωή ήταν ο Ανώτατος Καγκελάριος Πάλπατιν, ο οποίος στο τέλος του Πολέμου των Κλώνων πήρε τη θέση του Αυτοκράτορα και μετέτρεψε τη Γαλαξιακή Δημοκρατία σε Γαλαξιακή Αυτοκρατορία. Ο προγραμματισμός του Άστρου του Θανάτου ήρθε στα χέρια της Αυτοκρατορίας και ο σταθμός μάχης απομακρύνθηκε απο το Τζεονόσις.
Παρόλα αυτά δεν εξαλείφθηκε όλος ο πληθυσμός του πλανήτη. Μια πριγκίπισσα των Τζεονόσιαν επιβίωσε σε μια φωλιά κάτω απο την επιφάνεια του πλανήτη αν και δεν ήταν σε θέση να παράγει απογόνους και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να ανασυστήσει το είδος. Ωστόσο, συνέχισε τη παραγωγή ανδροειδών μάχης, τα οποία παρήγαγαν τα εργοστάσια ανδροειδών κάποτε. Ο Άρχοντας Σιθ, Νταρθ Βέιντερ πήγε στο Τζεονόσις κατά τη περίοδο του Γαλαξιακού Εμφυλίου Πολέμου και πήρε τα ανδροειδή απο εκείνη.
