- «Θα έκανε καλό σε όλα τα μέλη του Υψηλού Συμβουλίου των Τζεντάι να βγαίνουν συχνότερα στον Κόρισαντ.»
- — Βάνταρ Τοκάρι
Ο Βάνταρ Τοκάρι ήταν ένας άνδρας Δάσκαλος Τζεντάι του είδους του Γιόντα, που ήταν ο επικεφαλής του Συμβουλίου του Θύλακα των Τζεντάι του Νταντουίν κατά την διάρκεια των Μανταλοριανών Πολέμων και του Εμφυλίου Πολέμου των Τζεντάι, έχοντας έδρα και στο Ανώτατο Συμβούλιο των Τζεντάι και στο συμβούλιο της Ακαδημίας των Τζεντάι όσο ζούσε. Ήταν φίλος με ένα άλλο μέλος του συμβουλίου τον Βρουκ Λαμάρ, που συνήθως έλεγε την τελευταία λέξη στις συχνές διαφωνίες τους, όπως το αν θα εκπαίδευαν εκ νέου τον Ρέβαν στους τρόπους των Τζεντάι, αφού υπέκυψε στη σκοτεινή πλευρά της Δύναμης. Στον μυστικό συμβούλιο στον Κάταρ, o Τοκάρι σκοτώθηκε μαζί με πολλούς επιζώντες της Πρώτης Εκκαθάρισης των Τζεντάι και ολόκληρη την αποικία Μιραλούκα, αφού ο Άρχοντας Σιθ Νταρθ Νάιλους απορρόφησε από την επιφάνεια του πλανήτη.
Βιογραφία[]
Ο Δάσκαλος Τοκάρι υπηρέτησε το Τάγμα των Τζεντάι στον Νταντουίν.
- «Το μάτι βλέπει, αλλά δεν μπορεί να δει τον εαυτό του. Οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει το μάτι, αλλά το κλειδί της εκπαίδευσης των Τζεντάι είναι να μπορεί να δει τον εαυτό του.»
- — Ο Βάνταρ Τοκάρι, στον Ντέρικα Πράτζι
Ο Τοκάρι πήρε τον Ντέρικα Πράτζι και άλλον έναν ως Τζεντάι Πάνταγουαν και τους εκπαίδευσε στον Όσους. Το 4225 ΠΜΓ ο Τοκάρι και οι δύο μαθητές του ταξίδεψαν στον πλανήτη Καϊκιέλιους, όπου ηγήθηκαν των στρατευμάτων της Γαλαξιακής Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια της Καϊκιέλιας Ανακατάληψης, μιας εκστρατείας για την ανάκτηση του Καϊκιέλιους από τους εγκληματίες. Επί τρεις μήνες, ο Τοκάρι ηγούνταν των επιθέσεων στις πιο μολυσμένες από τους εγκληματίες πόλεις και τελικά βρήκε νικητής.
Πριν τους Μανταλοριανούς Πολέμους, ο Τοκάρι είχε μια συζήτηση με τον Βρουκ Λαμάρ για τη Μίτρα Σούρικ. Δεν είχε αποκτήσει ακόμα τον τίτλο της Ιππότη Τζεντάι, αλλά της είχε ήδη ανατεθεί ένας Δάσκαλος, και το ταλέντο της στον δεσμό της Δύναμης είχε ήδη αρχίσει να εκδηλώνεται. Ο Δάσκαλος Λαμάρ είχε χαμηλή εκτίμηση για όποιον ακολουθούσε τον Ρέβαν, αλλά ακόμη και πριν τον πόλεμο, έκρινε τη Σούρικ ως μέτρια Τζεντάι και πίστευε ότι το ταλέντο της ήταν ανεξέλεγκτο λόγω του πόθου της για εξουσία, και ότι στο τέλος θα την έστρεφε στη σκοτεινή πλευρά. Όταν έπιασε τη Σούρικ σε μια έντονη φιλονικία με την Πάνταγουάν του, ο Λαμάρ αρχικά ζήτησε από τον Δάσκαλό της να της διδάξει πειθαρχία, χωρίς επιτυχία, και ύστερα περίμενε από τον Δάσκαλο Τοκάρι να παρέμβει, αλλά αυτός δεν το έκανε. Αν και σεβόταν τη σοφία του Λαμάρ, ο Τοκάρι του είπε ότι δεν τον αφορούσε, και εξέφρασε διιστάμενη γνώμη για τη Σούρικ, την οποία έβλεπε ως μια χαρισματική ηγέτιδα με μοναδική δύναμη. Τη συζήτηση κατέγραψε ένα ανδροειδές πρωτοκόλλου που υπηρετούσε στον Θύλακα των Τζεντάι. Χρόνια αργότερα, το 3951 ΠΜΓ, ύστερα από την πρώτη φορά που πολέμησε, η Σούρικ επέστρεψε τελικά στον Νταντουίν. Βρήκε ένα σμπαραλιασμένο ανδροειδές με αλλοιωμένη μνήμη, αλλά αφού το επισκεύασε, βρήκε μια εν μέρει κατεστραμμένη ολοκαταγραφή του Βρουκ και του Βάνταρ που μιλούσαν για εκείνην.