- «Η ζωή μου καλύπτει χιλιετίες. Λεγεώνες υψώθηκαν για να με δοκιμάσουν… Η άνοδος μου είναι αναπόφευκτη. Μια ημέρα, ένας χρόνος, μια χιλιετία-δεν έχει σημασία. Κρατώ την υπομονή μιας πέτρας και τη θέληση των αστεριών. Η προσπάθεια σου είναι ασήμαντη. Άσε και το θάνατο σου να είναι το ίδιο.»
- — Ο Αυτοκράτορας των Σιθ
Ο Τένεμπρε-γνωστός στη Παλιά Αυτοκρατορία των Σιθ ως Βίσιεϊτ, στην ανοικοδομημένη Αυτοκρατορία των Σιθ ως Αυτοκράτορας των Σιθ και στην Αιώνια Αυτοκρατορία ως Βαλκόριον-ήταν μια οντότητα της σκοτεινής πλευράς με τεράστια δύναμη η οποία χειραγωγούσε τα γαλαξιακά γεγονότα για 1500 χρόνια.
Γεννημένος το 5113 ΠΜΓ ως ο γιος Σιθ του Άρχοντα Ντράμαθ, ο Τένεμπρε στην ηλικία των δέκα σκάλισε ένα δρόμο της καταστροφής σε όλο το πλανήτη Μέντριας, βασανίζοντας και σφάζοντας χιλιάδες. Όταν ο Ντράμαθ τον αντιμετώπισε, ο Τένεμπρε απογύμνωσε το πατέρα του από τη δύναμη του και παγίδεψε το πνεύμα του για χιλιετίες βασανισμού. Τελικά, ο Σκοτεινός Άρχοντας των Σιθ Μάρκα Ράγκνος αναγνώρισε τη δύναμη του Τένεμπρε και τον έχρισε ως τον Άρχοντα Βίσιεϊτ-το νέο κυβερνήτη του Μέντριας. Ο Βίσιεϊτ μετονόμασε το πλανήτη Νέιθεμα και το εξουσίασε για εκατό χρόνια, απομακρυνόμενος από τις μάχες για εξουσία των Σιθ. Μετά από την ήττα του Νάγκα Σάντοου στο Μεγάλο Υπερδιαστημικό Πόλεμο, ο Βίσιεϊτ παρέσυρε τους εναπομείναντες Άρχοντες Σιθ στο Νέιθεμα και σε μια πολύπλοκη τελετή ρούφηξε την ουσία ζωής τους και εκείνη ολόκληρου του πλανήτη, αυξάνοντας τις δυνάμεις του και παρατείνοντας τη ζωή του.
Απορρίπτοντας τη ταυτότητα του ως Άρχοντας Βίσιεϊτ, ο αυτοανακηρυγμένος Αυτοκράτορας των Σιθ ηγήθηκε των διεσπαρμένων επιζώντων Σιθ στο Ντρόμουντ Κας και ίδρυσε μια νέα Αυτοκρατορία των Σιθ. Καθώς η Αυτοκρατορία μυστικά αναπτυσσόταν για τα επόμενα χίλια χρόνια, ο Αυτοκράτορας ανακάλυψε το χαμένο πλανήτη Ζακούλ και τον Αιώνιο Στόλο-έναν αρχαίο στόλο ασύγκριτης τεχνολογίας. Δυσαρεστημένος με την ιδεολογία των Σιθ, ο Αυτοκράτορας μετέφερε την ουσία του σε έναν Ζακούλαν πολεμιστή με το όνομα Βαλκόριον και δημιούργησε ένα τεράστιο πολιτισμό γνωστό ως η Αιώνια Αυτοκρατορία. Ο Αυτοκράτορας επιθυμούσε την απόλυτη αθανασία, ενώ ήθελε να βιώσει και να επεκτείνει τη νέα του δημιουργία στους γαλαξίες. Οπότε σκόπευε να αρχίσει ένα πόλεμο μεταξύ της Αυτοκρατορίας των Σιθ του και της Γαλαξιακής Δημοκρατίας. Οι θάνατοι που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση θα τροφοδοτούσαν μια νέα τελετή η οποία θα του επέτρεψε να καταναλώσει σχεδόν οτιδήποτε στο γαλαξία και να γίνει ισχυρός πέρα από κάθε φαντασία.
Καθώς τα σχέδια του Αυτοκράτορα κόντευαν να ολοκληρωθούν, ενορχήστρωσε τους Μανταλοριανούς Πολέμους ως μια προκαταρκτική δοκιμασία εισβολής απέναντι στη Δημοκρατία, όμως δυο ισχυροί ιππότες Τζεντάι, οι Ρέβαν και Μάλακ, νίκησαν τους Μανταλοριανούς και εντόπισαν την Αυτοκρατορία των Σιθ του. Ο Αυτοκράτορας κυριάρχησε τα μυαλά τους, όμως οι δυο τους ξέφυγαν από τον έλεγχο του, τον πρόδωσαν-και πολέμησαν μεταξύ τους-στον επακόλουθο Εμφύλιο Πόλεμο των Τζεντάι ο οποίος σχεδόν κατέστρεψε το Τάγμα των Τζεντάι. Χρόνια μετά, ο απολυτρωμένος Ρέβαν επανεμφανίστηκε και διεξήγαγε ένα διανοητικό πόλεμο ενάντια στον Αυτοκράτορα, ενισχύοντας το φόβο του θανάτου του για να αναβάλλει το Μεγάλο Γαλαξιακό Πόλεμο για τρεις αιώνες. Όταν τελικά ο πόλεμος ξέσπασε, η Αυτοκρατορία των Σιθ γρήγορα επιτέθηκε, κατέκτησε το Κόρισαντ και κατέστρεψε το ναό των Τζεντάι. Παρόλα αυτά, ο Ρέβαν επηρέασε τον Αυτοκράτορα, ο οποίος είχε αποσπαστεί από τη γέννηση των παιδιών του στο Ζακούλ, να επιλέξει την ειρήνη και όχι να συνεχίσει το πόλεμο, υπογράφοντας τη Συνθήκη του Κόρισαντ.
Μετά από μια δεκαετία ανήσυχης ειρήνης, η ανακωχή τελείωσε και ο ανοιχτός πόλεμος μεταξύ των Τζεντάι και των Σιθ άρχισε ξανά. Ο Αυτοκράτορας προσπάθησε να ξεκινήσει τη παν-γαλαξιακή τελετή του, όμως ένας ισχυρός ιππότης Τζεντάι γνωστός ως ο Ήρωας του Τάιθον εμπόδισε τις προσπάθειες του και κατέστρεψε τη Φωνή του, ένα σώμα ξενιστή στο οποίο ήταν εγκλωβισμένη η ουσία και τη δύναμη του, σε μια μάχη στο Ντρόμουντ Κας. Το πληγωμένο του πνεύμα πήγε να κοιμηθεί στο Γιάβιν 4, όμως ένας τρελαμένος Ρέβαν προσπάθησε να φέρει πίσω στη ζωή τον αποδυναμωμένο Αυτοκράτορα σε φυσική μορφή για να τον καταστρέψει μια για πάντα. Τότε πραγματοποιήθηκε μια συνεργασία μεταξύ των δυνάμεων της Αυτοκρατορίας και της Δημοκρατίας, πιστεύοντας πως η παρέμβαση του Ρέβαν θα είχε ως αποτέλεσμα ο Αυτοκράτορας να καταναλώσει το γαλαξία, νίκησαν το Ρέβαν, όμως παρόλα αυτά το πνεύμα του Αυτοκράτορα τροφοδοτήθηκε από τη μάχη και ξύπνησε ξανά. Αναζωογονημένος, ο Αυτοκράτορας κατανάλωσε το πλανήτη Ζάιοστ και επανήλθε σε πλήρη δύναμη.
Όντας ο Βαλκόριον ξανά, αποκάλυψε την Αιώνια Αυτοκρατορία του στο γαλαξία, καθώς οι δίδυμοι γιοι του, Άρκαν και Θέξαν, εισέβαλαν στο γνωστό γαλαξία και αιχμαλώτισαν το διάσημο υπερασπιστή που έγινε αργότερα γνωστός ως ο Ξένος. Κρίνοντας πως ο Ξένος ήταν ένας αντάξιος αντίπαλος, ο Βαλκόριον σκηνοθέτησε το θάνατο του στα χέρια του Άρκαν και τοποθέτησε τη συνείδηση του στο μυαλό του Ξένου. Ο Βαλκόριον συμβούλεψε και σχημάτισε το Ξένο ως ένα όχημα ανώτατης δύναμης καθώς ο υπερασπιστής νίκησε τον Άρκαν, έπειτα την αδερφή του, Βεϊλίν και απενεργοποίησε τον Αιώνιο Στόλο. Ωστόσο, ο Βαλκόριον τότε αποκάλυψε το πραγματικό του σχέδιο-ότι είχε τα παιδιά του να λεηλατήσουν το γαλαξία ώστε όταν ο Ξένος τον υπερνικούσε, θα κατακτούσε το σώμα του υπερασπιστή και θα διοικούσε το γαλαξία ως ένας ηρωικός απελευθερωτής. Σε μια τελευταία σύγκρουση των σχεδίων τους, ο Ξένος, με τη βοήθεια της ίδιας της οικογένειας του Βαλκόριον, υπερίσχυσε απέναντι της αρχαίας οντότητας, στέλνοντας τον στη λήθη.