- «Πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, το λυκόφως της Δημοκρατίας ήταν μια εποχή αποδιοργάνωσης, με πολίτες από όλα τα κοινωνικά στρώματα να ακολουθούν ουτοπικές επιδιώξεις. Οι ιστορικοί επιπλήττουν τα άτομα αυτής της τελευταίας εποχής για το ότι παρασύρθηκαν από αυτή τη χαοτική κατάσταση, όταν η προσοχή τους έπρεπε να είχε επικεντρωθεί στις παρανομίες και τη διαφθορά στη Γερουσία και σε άλλα κυβερνητικά όργανα.»
- — Τζάνιορ
Η Πτώση της Δημοκρατίας ήταν μια περίοδος που αναφερόταν στα τελευταία δεκατρία χρόνια της ύπαρξης της Γαλαξιακής Δημοκρατίας Αυτή η εποχή χαρακτηρίστηκε από πολλές συγκρούσεις που κατέκλυσαν το γαλαξία ξεκινώντας από την Εισβολή του Ναμπού από την Εμπορική Ομοσπονδία. Η απραξία του τότε Ανώτατου Καγκελάριου Φίνις Βαλόρουμ κατά τη διάρκεια της κρίσης τον οδήγησε να καταψηφιστεί και να αντικατασταθεί ως καγκελάριος από το Γερουσιαστή του Ναμπού Πάλπατιν, ο οποίος ήταν ο Σκοτεινός Άρχοντας των Σιθ Νταρθ Σίντιους. Η περαιτέρω κυβερνητική αδράνεια και διαφθορά τελικά οδήγησαν στην Αυτονομιστική Κρίση στην οποία χιλιάδες κόσμοι αποσύρθηκαν από τη Δημοκρατία και σχημάτισαν ξεχωριστή κυβέρνηση, τη Συνομοσπονδία των Ανεξάρτητων Συστημάτων. Εντάσεις που καλλιεργήθηκαν μεταξύ των δύο παρατάξεων μέσα από τους μηχανισμούς του Σίντιους και του μαθητευόμενου Σιθ, Κόμη Ντούκου τελικά οδήγησαν στο ξέσπασμα του παν-γαλαξιακού Πολέμου των Κλώνων το 22 ΠΜΓ.
Ο Πόλεμος των Κλώνων διήρκεσε τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η Δημοκρατία έγινε ολοένα και περισσότερο στρατιωτικοποιημένο κράτος, όλα στο όνομα της τάξης και της ασφάλειας ενάντια στην απειλή των Αυτονομιστών. Ο Καγκελάριος Πάλπατιν, η προεδρική διάρκεια του οποίου είχε ήδη παραταθεί λόγω της Αυτονομιστικής Κρίσης, συνέχισε να είναι στη θέση του κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ενώ συγκέντρωνε τη πολιτική και στρατιωτική εξουσία στο Γραφείο του Καγκελαρίου μέσω των διάφορων εξουσιών που του είχαν παρασχεθεί από την Γαλαξιακή Γερουσία.
Στις τελευταίες ημέρες του Πολέμου των Κλώνων το 19 ΠΜΓ, οι Αυτονομιστές υπέφεραν από μια σειρά μεγάλων ηττών συμπεριλαμβανομένων των Ντούκου και Στρατηγού Γκρίβους. Εντωμεταξύ το Υψηλό Συμβούλιο των Τζεντάι, το οποίο έγινε όλο και πιο επιφυλακτικό σχετικά με το Πάλπατιν λόγω των πρωτοφανών εξουσιών του πολέμου, ανακάλυψε την ταυτότητά του ως ο αινιγματικός Άρχοντας Σιθ Νταρθ Σίντιους. Η προσπάθεια των Τζεντάι να τον συλλάβουν τελικά απέτυχε και προκάλεσε την πτώση του Άνακιν Σκαϊγουόκερ στη σκοτεινή πλευρά και τη μετονομασία του σε Νταρθ Βέιντερ από το Σίντιους. Στη συνέχεια ο Βέιντερ στάλθηκε να επιτεθεί στο ναό των Τζεντάι. Συγχρόνως, ο Πάλπατιν εξέδωσε τη Διαταγή 66 στο Μεγάλο Στρατό της Δημοκρατίας, ξεκινώντας το αρχικό μέρος της συστηματικής καταστροφής του Τάγματος των Τζεντάι, καθώς οι κλώνοι στρατιώτες εκτελούσαν τους Στρατηγούς Τζεντάι σε όλο το γαλαξία.
Με το Τάγμα των Τζεντάι αποδεκατισμένο, ο Πάλπατιν έδωσε τη Προκήρυξη του Νέου Τάγματος σε μια συνεδρία έκτακτης ανάγκης της Γαλαξιακής Γερουσίας, όπου κήρυξε τους Τζεντάι εχθρούς της Δημοκρατίας, ενώ μετέτρεψε τη Γαλαξιακή Δημοκρατία στη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία, με τον εαυτό του ως Γαλαξιακό Αυτοκράτορα. Την ίδια στιγμή, ο Βέιντερ κατέστρεψε το Αυτονομιστικό Συμβούλιο και απενεργοποίησε το στρατό ανδροειδών, τελειώνοντας το Πόλεμο των Κλώνων και εγκαθιστώντας την επιστροφή του γαλαξία στα χέρια των Σιθ.
Τα επόμενα δεκαεννέα χρόνια πριν από την έναρξη του Γαλαξιακού Εμφυλίου Πολέμου και τα πέντε χρόνια μετά ονομάστηκαν «Εποχή της Αυτοκρατορίας».