- «Οι Μανταλοριανοί Πόλεμοι ήταν μια σειρά από σφαγές που συγκάλυπταν έναν άλλον πόλεμο, έναν πόλεμο προσηλυτισμού. Κορυφώθηκαν σε μια τελική θηριωδία, από την οποία κανένας Τζεντάι δεν μπορούσε να φύγει... εκτός από έναν.»
- — Κρέια
Οι Μανταλοριανοί Πόλεμοι ήταν ο όρος που δόθηκε στη σύγκρουση δεκαέξι ετών μεταξύ της πολεμικής κουλτούρας των Μανταλοριανών και της Γαλαξιακής Δημοκρατίας, που ξεκίνησε το 3976 ΠΜΓ με τη Μάχη του Άλθιρ. Λαμβάνοντας μέρος δύο δεκαετίες μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου των Σιθ, οι Μανταλοριανοί Πόλεμοι διήρκεσαν για σχεδόν δύο δεκαετίες, παρ' όλο που ιστορικοί συχνά διαφωνούν σχετικά με το τέλος του πολέμου. Οι Μανταλοριανοί λεηλατούσαν αστρικά συστήματα στον Εξωτερικό Δακτύλιο για πάνω από μία δεκαετία, προτού έρθουν σε σύγκρουση με τον Στρατό της Δημοκρατίας το 3965 ΠΜΓ. Υπό την ηγεσία του Μάνταλορ του Υπέρτατου, του πρωτοπόρου του κινήματος των Μανταλοριανών Νεο-Σταυροφόρων και με τη βοήθεια του υπολοχαγού του, του Κάσους Φετ, κατέκτησαν συστήματα στο ανατολικό άκρο του γαλαξία. Παρότι στις κατακτήσεις τους συμπεριλαμβανόταν και ο παρολίγο-αφανισμός των Κάθαρ, οι επιθέσεις τους σε πλανήτες κοντά στον Τάρις ήταν εκείνες που τράβηξαν την προσοχή της Δημοκρατίας. Μετά από ένα έτος μικροσυμπλοκών, γνωστό ως ο Ψεύτικος Πόλεμος, οι Μανταλοριανοί έσπασαν τις γραμμές άμυνας της Δημοκρατίας και πολιόρκησαν τον Τάρις το 3963 ΠΜΓ, και εισέβαλαν στη Δημοκρατία από τρεις ξεχωριστούς διαδρόμους, στη γνωστή Έφοδο.
Τα πράγματα άλλαξαν, όταν μια ομάδα παρεμβατικών Τζεντάι, γνωστών ως Ρεβανσιστές, υπό την ηγεσία του χαρισματικού Ρέβαν και του φίλου του, του Μάλακ, εντάχθηκαν στον Στρατό της Δημοκρατίας για να πολεμήσουν τους Μανταλοριανούς. Όντας στρατηγική ιδιοφυΐα, ο Ρέβαν πήρε διάφορες νίκες και άρχισε να ανακτάει το χαμένο έδαφος, προτρέποντας τον Ανώτατο Καγκελάριο Τολ Κρέσα να τον διορίσει Ανώτατο Διοικητή το 3962 ΠΜΓ. Απωθώντας τους Μανταλοριανούς, ο Ρέβαν κατάφερε να έχει μια μονομαχία με τον Μάνταλορ τον Υπέρτατο στη Μάχη του Μάλακορ 5 το 3960 ΠΜΓ. Ο Ρέβαν νίκησε τον Μάνταλορ σε μονομαχία καθώς οι στόλοι της Δημοκρατίας και των Μανταλοριανών πολεμούσαν πάνω από τον Μάλακορ 5, και η ενεργοποίηση του υπερόπλου γνωστό ως η Γεννήτρια Μαζικής Σκιάς διέλυσε τον πλανήτη και τους συμμετέχοντες στόλους.
Οι Μανταλοριανοί Πόλεμοι είχαν μακροπρόθεσμες συνέπειες: ο Ρέβαν υποχρέωσε τους ηττημένους Μανταλοριανούς να αφοπλίστουν και να κρύψουν τη Μάσκα του Μάνταλορ, το σύμβολο της ηγεσίας τους, και εκείνος μαζί με τον Μάλακ στράφηκαν στη σκοτεινή πλευρά της Δύναμης, ενώ ερευνούσαν την επιρροή των Σιθ που είχε αναγκάσει τον Μάνταλορ να πολεμήσει. Πολλοί από τους στρατιώτες και τους Τζεντάι που ακολουθούσαν τον Ρέβαν στους Μανταλοριανούς Πολέμους συμμάχησαν με τους δύο νέους Σκοτεινούς Άρχοντες των Σιθ, καθώς εκείνοι σχημάτισαν τη δική τους Αυτοκρατορία των Σιθ και εισέβαλαν στη Δημοκρατία σε μια μεταγενέστερη σύγκρουση, που έγινε γνωστή ως ο Εμφύλιος Πόλεμος των Τζεντάι.
Προοίμιο[]
Ανασυγκρότηση[]
- «Ο Έξαρ Κουν ηττήθηκε, αλλά ο πόλεμος άφησε τόσο τη Δημοκρατία όσο και το δικό μας Τάγμα σοβαρά αποδυναμωμένα. Για είκοσι χρόνια, παλέψαμε να ανακάμψουμε, προσπαθώντας να σβήσουμε τα σημάδια της τρομερής σύγκρουσης.»
- — Ντόρακ
Ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος (αριστερά) και ο προκάτοχός του, ο Μάνταλορ ο Αδάμαστος (δεξιά)
Οι Μανταλοριανοί Πόλεμοι ονομάστηκαν για τους Μανταλοριανούς, έναν πολιτισμό πολεμιστών που είχαν συγκρουστεί συχνά με τη Γαλαξιακή Δημοκρατία στο παρελθόν. Έλαβαν μέρος δύο δεκαετίες μετά τον Μεγάλο Πόλεμο των Σιθ, μια σύγκρουση μεταξύ της Δημοκρατίας και των δυνάμεων δύο πρώην Τζεντάι, των Έξαρ Κουν και Ούλικ Κελ-Ντρόμα. Και οι δύο είχαν οδηγηθεί στη Σκοτεινή πλευρά της Δύναμης και είχαν αυτοανακυρυχθεί Σιθ, και ο Κελ-Ντρόμα κέρδισε την αφοσίωση των Μανταλοριανών αφότου νίκησε τον ηγέτη τους, τον Μάνταλορ τον Αδάμαστο, σε μια μονομαχία στον πλανήτη Κουάρ. Οι δυνάμεις των Μανταλοριανών υπηρέτησαν δυναμικά τον Κελ-Ντρόμα στον πόλεμο των Σιθ, αλλά στις τελευταίες μέρες της σύγκρουσης, η προσπάθειά τους να κατακτήσουν τον πλανήτη Όντερον πήρε καταστροφική τροπή με την άφιξη της Δημοκρατίας. Ο Μάνταλορ διέταξε τους Μανταλοριανούς Σταυροφόρους να υποχωρήσουν στον δορυφόρο του Ντξουν για να ξεφύγουν από τους διώκτες τους στις άγριες ζούγκλες του, αλλά το πολεμικό ανδροειδές Βασιλίσκος του πολεμιστή καταστράφηκε και εκείνος σκοτώθηκε από άγρια ζώα. Η Μάσκα του Μάνταλορ, το σύμβολο της ηγεσίας μεταξύ των Μανταλοριανών, ανακαλύφτηκε από έναν Τάουνγκ στρατιώτη που διαδέχτηκε τον Αδάμαστο ως Μάνταλορ. Οι πιο πολλοί πίστεψαν ότι ο στρατιώτης έλαβε το όνομα Μάνταλορ ο Υπέρτατος, αλλά άλλοι πίστεψαν ότι σφετερίστηκε τον τίτλο από τον πραγματικό Μάνταλορ που είχε βρει τη Μάσκα. Χρόνια μετά τους Πολέμους των Μανταλοριανών, εκείνος ο υποτιθέμενος "πραγματικός Μάνταλορ"—επίσης ένας Τάουνγκ—ισχυρίστηκε ότι ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος είχε κλέψει τη Μάσκα από εκείνον.
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν τον Πόλεμο των Σιθ, η Δημοκρατία και το Τάγμα των Τζεντάι βίωσαν μια εποχή ειρήνης και ανοικοδόμησης, γνωστή ως η Περίοδος Αποκατάστασης. Για την αποκατάσταση της οικονομίας και των υποδομών της Δημοκρατίας, μια ομάδα πολιτικών αποφάσισε να εγγυηθεί σε διάφορες εταιρείες σε όλον τον γαλαξία ασφαλή διέλευση και εμπόριο στις υπερλωρίδες, με αντάλλαγμα να επενδύσουν εμπορικά στη Δημοκρατία. Ως αποτέλεσμα, η Δημοκρατία κατάφερε να αποκαταστήσει τον στρατό και την οικονομία της, προμηθεύοντας με πολύτιμα αγαθά τον υπόλοιπο γαλαξία, και οι υπερδιαστημικοί εξερευνητές συνέχισαν την εξερεύνηση του γαλαξία για να ανακαλύψουν νέες διαδρομές. Ωστόσο, όταν το Δημοκρατικό Ναυτικό ενισχύθηκε από την εισροή του εμπορίου και της χρηματοδότησης, αντικαθιστώντας τις εταιρικές αμυντικές δυνάμεις, ορισμένες ομάδες προσπάθησαν να χειραγωγήσουν την κυβέρνηση για δικό τους κέρδος. Ο αστικός-πλανήτης Τάρις, ένας πλανήτης με επιρροή στον τομέα των Βορείων Συνεξαρτήσεων, εισήχθη στη Δημοκρατία το 3966 ΠΜΓ, όταν πολλές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της Βιομηχανίας Λόσαν, δωροδόκησαν Δημοκρατικούς γερουσιαστές για να δεχτούν τον πλανήτη.
Οι Μανταλοριανοί συνέχισαν τη νομαδική τους ύπαρξη υπό την ηγεσία του Μάνταλορ του Υπέρτατου, ανασυγκροτώντας τις τάξεις τους. Λιγότερο από μια δεκαετία μετά το τέλος του Πολέμου των Σιθ, ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος προσεγγίστηκε από τον Ζέλτρον επιστήμονα Άντος Ουίρικ, που ήταν μαθητής του ίδιου του Μάνταλορ του Αδάμαστου κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Σιθ. Ο Ουίρικ είχε αποκτήσει ένα γονιδιακό δείγμα από τον Αρκάνιο Δάσκαλο Τζεντάι Άρκα Τζεθ, δάσκαλο του Ούλικ Κελ-Ντρόμα, και πίστευε ότι μπορούσε να κατασκευάσει γενετικά διαισθητικούς της Δύναμης, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως Μανταλοριανοί Τζεντάι. Ο Μάνταλορ συμφώνησε στην πρότασή του και οι Ζέλτρον ξεκίνησαν το Σχέδιο Νέας Γενιάς, που στέγαζε το αρχηγείο του στον πλανήτη Οσάντια και επιδίωξε να παράγει διαισθητικά της Δύναμης παιδιά από γονείς Αρκάνιων απογόνων. Ωστόσο, οι δοσοληψίες του Ουίρικ με την οργάνωση σκλάβων "Η Κάμινος"οδήγησαν στην καταστροφή του προγράμματος, καθώς εκείνοι επιτέθηκαν στη Σχολή Οσάντια περίπου μία δεκαετία μετά το 3988 ΠΜΓ και απήγαγαν όλους τους μαθητές του. Ο Ουίρικ δεν μπόρεσε να τους βρει μετά από χρόνια αναζήτησης και τελικά εντάχθηκε ξανά στον αγώνα των Μανταλοριανών ως αρχιεπιστήμονας του Μάνταλορ, κάνοντας βασανιστήρια και πειράματα σε αιχμάλωτους Τζεντάι, για να ανακαλύψει την πηγή των δυνάμεών τους. Ο Ουίρικ έγινε γνωστός ως "Ντέμαγκολ", a συναίρεση του Μαντόα όρου ντέμαρ άγκολ και ένα όνομα που σήμαινε "ο σαρκοχαράκτης". Ακόμα ένας υπολοχαγός του Μάνταλορ ήταν ο Κάσους Φετ, ένας πολεμιστής που έγινε το δεξί του χέρι και μέγας στρατηγός του.
Παρασύροντάς τους σε πόλεμο[]
- «Ο Σιθ πήρε τα λείψανα για να τα δώσει στον αφέντη του και ως αντάλλαγμα είπε στον Μάνταλορ ένα όραμα που είδε ο αφέντης του για τους Μανταλοριανούς που ξεσηκώθηκαν εναντίον της Δημοκρατίας. Του είπε ότι θα κατακτούσαν τον έναν κόσμο μετά τον άλλον, συντρίβοντας τους εχθρούς τους, μέχρι να καταρρεύσει η Δημοκρατία από μόνη της. Υποσχέθηκε στους Μανταλοριανούς μια ένδοξη νίκη και ο Μάνταλορ τον πίστεψε.»
- — Ρέβαν
Ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος εμπνέει τους νέους ακόλουθούς του.
Το 3978 ΠΜΓ, τον Μάνταλορ προσέγγισε ένα μέλος των Σιθ, ο οποίος συστήθηκε ως απεσταλμένος ενός ισχυρού Άρχοντα Σιθ, και ζήτησε τη βοήθεια του πολεμιστή για να εντοπίσει τον τύμβο του αντιπάλου του αφέντη του, του Ντράμαθ του Δευτέρου, στον πλανήτη Ρέκιαντ. Όταν ανακάλυψε τον τύμβο, ο απεσταλμένος είπε στον Μάνταλορ για ένα όραμα που είχε δει ο αφέντης του με τους Μανταλοριανούς να σαρώνουν τη Δημοκρατία και να κατακτούν πολλούς κόσμους, πριν τη συντρίψουν τελικά σε μια ένδοξη νίκη. Εν αγνοία του Μάνταλορ, ο απεσταλμένος ήταν υπηρέτης του Αυτοκράτορα Σιθ μιας κρυφής αυτοκρατορίας, και ο πολεμιστής χειραγωγήθηκε μέσω της Δύναμης από τον απεσταλμένο. Ο αυτοκράτορας προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τους Μανταλοριανούς ως όπλο ενάντια στη Δημοκρατία, δοκιμάζοντας έτσι τις άμυνές της. Εντελώς υπό την επήρεια των Σιθ, ο Μάνταλορ υιοθέτησε την ιδέα να εισβάλει στη Δημοκρατία ως δική του και άρχισε να αναδιοργανώνει και να καθοδηγεί τις φυλές των Μανταλοριανών, προετοιμάζοντάς τους για τις επερχόμενες μάχες. Ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος επέστρεψε στο Μανταλοριανό Διάστημα και θέσπισε μια σειρά μεταρρυθμίσεων: Πρώτον, οι Μανταλοριανοί θα άρχιζαν να δέχονται πολεμιστές που δεν ήταν Τάουνγκ, είχαν αποδείξει την αξία τους στη μάχη και υποστήριξαν τον κώδικά τους. Δεύτερον, δεν θα λεηλατούσαν πλέον κόσμους και μετά θα προχωρούσαν στον επόμενο στόχο. Αντιθέτως, θα διατηρούσαν την επικράτειά τους και θα έχτιζαν μια βιομηχανική κοινωνία βασισμένη στον κώδικα των Μανταλοριανών.
Το νέο όραμα του Μάνταλορ για την κοινωνία ήταν ένα όραμα όπου οι πολεμιστές θα κυβερνούσαν και θα υποστηρίζονταν από αγρότες, τεχνίτες και κατασκευαστές, που είχαν αποδεχτεί την Οδό των Μανταλοριανών. Ως αποτέλεσμα της απόφασής του, οι τάξεις των Μανταλοριανών γέμισαν γρήγορα με Ανθρώπους και εξωγήινους, κυρίως υποτελείς τους, όπως Μαντάλιαν Γίγαντες και Τζεκέλιαν. Αυτό το νέο σύστημα ονομάστηκε κίνημα των Νεο-Σταυροφόρων και με τη βοήθεια του Κάσους Φετ, ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος πρωτοστάτησε ως διάδοχος των αήττητων Σταυροφόρων. Το όνομα Νεο-Σταυροφόρος ξεκίνησε ως εξτρεμιστική αίρεση η οποία απαιτούσε την αποκατάσταση των παραδόσεων των Σταυροφόρων, και ο Μάνταλορ προσάρμοσε τις απόψεις τους για να εξυπηρετήσει τους δικούς του σκοπούς. Το κίνημα των Νεο-Σταυροφόρων, παρότι άργησε να αναπτυχθεί, σταδιακά μετέτρεψε τους Μανταλοριανούς σε μια πιο πειθαρχημένη και οργανωμένη πολεμική δύναμη. Ο Φετ ηγήθηκε του κινήματος στο όνομα του Μάνταλορ, ενώ υπηρετούσε επίσης τον διοικητή του ως στρατηγός και βοηθός, και οι Μανταλοριανοί ξεκίνησαν να κατασκευάζουν νέα πολεμικά σκάφη στον Μπρέσιγκ και στον Άρντα-2 Αυτά τα σκάφη κατασκευάστηκαν με κλεμμένα υλικά από τα ναυπηγεία του Φόεροστ και του Άμπχιν κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Σιθ. Καθώς οι Νεο-Σταυροφόροι επέκτειναν την επικράτειά τους, δέχτηκαν μέλη από διάφορα είδη, όπως Χράκιαν, Τογκρούτα, Ντεβαρόνιαν, Ναλρόνι, Ζιγκέριαν, Ντρακμάριαν και Ελομίν.
Ο πόλεμος[]
Πόλεμος στον Εξωτερικό Δακτύλιο[]
- «Ξεκινήσαμε κατακτώντας πλανήτες λίγο έξω από τη Δημοκρατία. Το κάναμε αθόρυβα, ώστε η Δημοκρατία να μην καταλάβει τι συνέβαινε, ώσπου να ήταν πολύ αργά. Όταν τελικά χτυπήσαμε τους πλανήτες της Δημοκρατίας, τους αιφνιδιάσαμε εντελώς.»
- — Κάντερους Όρντο
Η Μάχη του Κάθαρ
Το 3976 ΠΜΓ, οι δυνάμεις του Μάνταλορ του Υπέρτατου έκαναν την πρώτη τους κίνηση: μια επιδρομή στον βιομηχανοποιημένο πλανήτη Άλθιρ 3 στον Εξωτερικό Δακτύλιο. Ένας στόλος πολεμικών σκαφών των Νεο-Σταυροφόρων εισέβαλε στον πλανήτη, αν και η μάχη διήρκεσε συνολικά πέντε ημέρες, καθώς οι Αλθίρι κατάφεραν να αποκρούσουν τους Μανταλοριανούς. Ένα αδιέξοδο, που τελικά έσπασε η μονάδα ενός νεαρού πολεμιστή ονόματι Κάντερους Όρντο, ο οποίος είχε αποστολή να προσποιηθεί πλαγιοκόπηση του εχθρού και να τον βγάλει εκτός σχηματισμού. Ωστόσο, ο Όρντο είδε ένα άνοιγμα στις τάξεις του εχθρού και πήρε την πρωτοβουλία, αναγκάζοντας τους Αλθίρι να αποκρούσουν επιθέσεις και από τις δύο πλευρές, εκθέτοντας τις ευάλωτες ναυαρχίδες τους. Οι δυνάμεις του Όρντο εξολόθρευσαν γρήγορα τον στόλο των Αλθίρι, ο οποίος ήταν δέκα φορές μεγαλύτερος από τον δικό τους, και ο Όρντο ανταμείφθηκε με τη διοίκηση μιας ολόκληρης υπομονάδας της φυλής του. Οι Αλθίρι έγιναν παραγωγικό κομμάτι της πολεμικής μηχανής του Μάνταλορ και τρία χρόνια αργότερα, οι δυνάμεις του Μάνταλορ χτύπησαν σε άλλον πλανήτη—τον Κάθαρ, την πατρίδα των αιλουροειδών Κάθαρ.
Η Μάχη του Κάθαρ διεξήχθη από τον Κάσους Φετ, ο οποίος οδήγησε τις δυνάμεις του να συγκεντρώσουν τον ανυπεράσπιστο πληθυσμό των Κάθαρ προς τον ωκεανό. Εκεί, οι δυνάμεις του Φετ τούς σφαγίασαν, παρά τις διαμαρτυρίες μιας ανύπαντρης Μανταλοριανής, την οποία σκότωσαν μαζί με τους Κάθαρ. Τα πολεμικά ανδροειδή Βασιλίσκοι σάρωσαν ολόκληρο τον πλανήτη, σκοτώνοντας τον υπόλοιπο πληθυσμό - μόνο μερικές εκατοντάδες επέζησαν, με πάνω από το 90% του πληθυσμού των Κάθαρ να πεθαίνει κατά τη διάρκεια της σφαγής. Η Δημοκρατία πληροφορήθηκε το γεγονός, αλλά επέλεξε να αποσιωπήσει τη μάχη για να αποτρέψει τις ταραχές και τον πανικό και κινητοποίησε το Ναυτικό της για να φρουρήσει τον Ντξουν, που εξακολουθούσε να είναι κατοικία μερικών προκλητικών Μανταλοριανών φυλών, και τον πλανήτη Τάρις, που βρισκόταν κατά μήκος της εμπορικής διαδρομής, γνωστής ως Μανταλοριανή Διαδρομή, η οποία συνέδεε τους πλανήτες Κόρσιν και Μάνταλορ.
Τα επόμενα οκτώ χρόνια, οι Μανταλοριανοί επιτέθηκαν σε πλανήτες όπως ο Κόρσιν και ο Αζούρ και τα σκάφη τους διεύρυναν την επικράτειά τους στην Ηγεμονία των Τίον και στο Διάστημα των Χατ στο ανατολικό άκρο του γαλαξία. Ξεκινώντας με την κατάκτηση του συστήματος Λιάνα, διέσχισαν την Εμπορική Διαδρομή Περλέμιαν και κατέλαβαν τα συστήματα Μακέμ και Σύστημα Κουέρμια, πριν κατευθυνθούν νοτιοανατολικά κατά μήκος της υπερδιαδρομής Όβερικ Γρίπλινκ, κατακτώντας το Σύστημα Καέλτα και στη συνέχεια το σύστημα Φλορν. Την ίδια στιγμή, μία ακόμα εκστρατεία ξεκίνησε από το σύστημα Λιάνα. Οι Μανταλοριανοί πρώτα κατέκτησαν το Σύστημα Τζάμινιρ, ύστερα κατευθύνθηκαν νότια στο σύστημα Σάι Μιρθ, και τελικά εισέβαλαν στο Διάστημα των Χατ, κατακτώντας το σύστημα Τάσκιντ, κατακτώντας το σύστημα Ντενόγκρα, και ύστερα καταλαμβάνοντας το σύστημα Ντερνάτιν. Οι Χατ κατέφυγαν στην πρόσληψη στρατών μισθοφόρων για να υπερασπιστούν τα εδάφη τους, αλλά συχνά οι Μανταλοριανοί στρατολογούσαν τους μισθοφόρους στις δικές τους τάξεις. Κάποιοι Νεο-Σταυροφόροι ήθελαν να χρησιμοποιήσουν Κρυοτίνη, μια σκόνη από τον πλανήτη Βέρολιμ, ως βιολογικό όπλο για να αποδυναμώσουν τους στόχους, αλλά οι περισσότεροι Μανταλοριανοί απεχθάνονταν την ιδέα. Η Ενότητα δημιουργήθηκε στον πλανήτη Κέιλτ για να στηρίξει την προέλαση στον Μέσο Δακτύλιο.
Ο Ρόλαν Ντάιρ ξεφεύγει από μια επιδρομή στα πρώτα χρόνια του πολέμου.
Ο διοικητής Ρόλαν Ντάιρ υπηρέτησε στις πρώτες μάχες στον Εξωτερικό Δακτύλιο, αλλά άρχισε να αμφισβητεί τους στόχους και το σκεπτικό του Μάνταλορ να δοκιμάζει τις άμυνες της Δημοκρατίας. Όταν τα ερωτήματά του έμειναν αναπάντητα, αρνήθηκε να πολεμήσει την επόμενη φορά που τον κάλεσαν. Τοποθετήθηκε στην πρώτη γραμμή ούτως ή άλλως, οπότε, το έσκασε κατά τη διάρκεια των μαχών και αναζητούσε απαντήσεις μόνος του, ερευνώντας την ιστορία του "Δόκτωρ Ντέμαγκολ" και μιλώντας με άτομα που γνώριζαν τον επιστήμονα πριν ενταχθεί στoυς Μαντοανούς. Ο "Ρόλαν ο Ερωτών", όπως έγινε γνωστός, τελικά συνελήφθη και τοποθετήθηκε ξανά στην πρώτη γραμμή, αλλά τράπηκε ξανά σε φυγή, κάτι που συνέχισε να επαναλαμβάνεται τα επόμενα χρόνια. Ως το 3964 ΠΜΓ, ο Ντάιρ είχε συλληφθεί και σταλεί πίσω στο μέτωπο έξι φορές. Το 3966 ΠΜΓ, όταν οι πλανήτες πόρων Τζεμπλ, Βανκούο, Τάρνιθ, και Σούρτζα του Τάρις άρχισαν να απειλούνται από τους Μανταλοριανούς, η Δημοκρατία δημιούργησε το μέτωπο Τζεμπλ-Βανκούο-Τάρνιθ, έναν προστατευτικό κλοιό γύρω από τον Τάρις, ο οποίος ένωσε τους τρεις αυτούς πλανήτες. Οι ναύαρχοι Τζιμάς Βελτρά και Νόμα Σόμος ήταν ανάμεσα στους αξιωματικούς που τους ανατέθηκε να κρατήσουν το μέτωπο.
Η επερχόμενη καταιγίδα[]
Ο Ψεύτικος Πόλεμος[]
- «Ο Μάνταλορ επί χρόνια ξεκληρίζει ουδέτερους πλανήτες—η Γερουσία αδιαφορεί. Ο Μάνταλορ απειλεί έναν πλανήτη που ενδιαφέρει επιχειρηματικά τη Δημοκρατία—η Γερουσία τον κάνει δημοκρατικό μέλος και του παρέχει έναν κλοιό ασφαλείας που θα χρειαζόταν έναν πενταπλάσιο στόλο από τον δικό μας για να επανδρωθεί. Είμαι σίγουρος ότι ο Μάνταλορ χάρηκε, όταν άκουσε ότι η Δημοκρατία είχε δεσμευτεί να υπερασπιστεί τον Τάρις. Αυτούς τους τελευταίους μήνες τους αποκαλούσαν «Πόλεμο». Πιστεύω ότι μπορείτε να δείτε ότι δεν είναι τίποτα τέτοιο!»
- — Σαούλ Κάραθ
Οι Ρεβανσιστές αιχμαλωτίζονται στον Σούρτζα.
Η προέλαση των Μανταλοριανών σταμάτησε στο τέλος του 3965 ΠΜΓ—οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Ναυτικού γύρω από τον Τάρις σταμάτησαν την προσπάθεια των εισβολέων να κατακτήσουν περισσότερα αστρικά συστήματα στον Εξωτερικό Δακτύλιο, και οι Μανταλοριανοί έμειναν οκτώ μήνες χωρίς νίκη. Τελικά, προέλασαν κατά μήκος της Μανταλοριανής Διαδρομής και κατέλαβαν το πλανήτη Φλασπόιντ, έδρα του Σταθμού Αστρικών Ερευνών Φλασπόιντ, μετά από μια σύντομη συμπλοκή με τις δυνάμεις της Δημοκρατίας. Ο Σταθμός Φλασπόιντ μετατράπηκε σε εργαστήριο του Ντέμαγκολ, ένα μέρος όπου επρόκειτο να μεταφερθούν οι αιχμάλωτοι Τζεντάι, ώστε ο επιστήμονας να πειραματιστεί πάνω τους. Λίγους μήνες αργότερα, οι Μανταλοριανοί έκαναν μια προσπάθεια να καταλάβουν τον αγροτικό πλανήτη Σούρτζα, που βρισκόταν κατά μήκος του κλοιού, ανάμεσα στον Τάρνιθ και τον Τζεμπλ, αλλά δέχτηκαν επίθεση από δυνάμεις της Δημοκρατίας με επικεφαλής τον πλοίαρχο Σαούλ Κάραθ, σε μια μάχη χωρίς τελικό αποτέλεσμα. Τις επόμενες έξι εβδομάδες, τρεις ακόμα μάχες έλαβαν μέρος στον Σούρτζα, αλλά και οι τρεις αλλά και οι τρεις συγκρούσεις ήταν επίσης ασαφείς.
Περίπου εκείνη την περίοδο, ένας χαρισματικός νεαρός Τζεντάι άρχισε να ανελίσσεται στο Τάγμα των Τζεντάι, καλώντας για παρέμβασή τους στη σύγκρουση με τους Μανταλοριανούς. Υποστήριξε τον ρεβανσισμό, ή την ανάκτηση εδαφών που χάθηκαν από τους Μανταλοριανούς, και οι απόψεις του αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία και εχθρότητα από τους ολοένα και πιο συντηρητικούς του Συμβουλίου των Τζεντάι, οι οποίοι παρέμεναν επιφυλακτικοί για την επέμβαση, λόγω της απειλής της σκοτεινής πλευράς. Ενθαρρυμένος από τη Δασκάλα Τζεντάι του, Κρέια, ο νεαρός Τζεντάι άρχισε να αμφισβητεί ανοιχτά το Συμβούλιο και συγκέντρωσε οπαδούς ομοϊδεατών Τζεντάι, συμπεριλαμβανομένου του φίλου του, του Άλεκ. Το κίνημα έγινε γνωστό ως οι Ρεβανσιστές, και ο αρχηγός τους χαρακτηρίστηκε "σταυροφόρος των Τζεντάι" από τα ΜΜΕ της Δημοκρατίας. Αψηφώντας τις επιθυμίες του Συμβουλίου των Τζεντάι, ο «σταυροφόρος» οδήγησε τον Άλεκ και τους άλλους Ρεβανσιστές σε μια αναγνωριστική αποστολή στο μέτωπο της μάχης, και σταμάτησαν στον Τάρις, ελπίζοντας να στρατολογήσουν μερικούς από τους Τζεντάι που βρίσκονταν στον Πύργο των Τζεντάι του πλανήτη. Όταν οι Τζεντάι δεν κατάφεραν να επηρεάσουν κανέναν από τους πέντε Δάσκαλους Τζεντάι ή τους Πάνταγουαν τους, αναχώρησαν για τον πλανήτη Σούρτζα. Ωστόσο, ο «σταυροφόρος» άφησε τους οπαδούς του στον Σούρτζα λίγο αργότερα για να ερευνήσει τη δραστηριότητα των Μανταλοριανών στον Όντερον και στον Ντξουν και οι Ρεβανσιστές ήταν απροετοίμαστοι για μια ενέδρα των Μανταλοριανών με επικεφαλής τον Ρόλαν Ντάιρ. Ο Άλεκ και οι άλλοι Ρεβανσιστές οδηγήθηκαν στον Φλασπόιντ, όπου ο Ντέμαγκολ τούς έκανε βασανιστήρια και πειράματα, ελπίζοντας να ανακαλύψει την πηγή των δυνάμεών τους.
Ωστόσο, όλα άλλαξαν όταν ο γαλαξίας έμαθε για τη Σφαγή των Πάνταγουαν. Τέσσερις από τους πέντε μαθητευόμενους του Πύργου των Τζεντάι σφαγιάστηκαν από τους Δασκάλους τους, οι οποίοι ήταν μέλη μιας μυστικής Σύναξης των Τζεντάι, αφοσιωμένων στην αποτροπή της επιστροφής των Σιθ, και ο μαθητευόμενος του Δασκάλου Λούσιεν Ντράι, ο Ζέιν Κάρικ, κατηγορήθηκε για τις δολοφονίες. Ο Κάρικ και ο Σίβιαν απατεώνας Μαρν Ιέρογκλιφ το έσκασαν από τη Σύναξη των Τζεντάι και τους αστυφύλακες του Τάρις, και η αδυναμία τους να τον συλλάβουν πυροδότησε μια δημόσια δυσπιστία στην ικανότητα του Τάγματος των Τζεντάι να τους αστυνομεύει. Την ημέρα που αιχμαλωτίστηκαν οι Ρεβανσιστές στον Σούρτζα, ο Κάρικ συνελήφθη από έναν κυνηγό επικηρυγμένων ονόματι Βάλιους Γινγκ και μεταφέρθηκε στον Πύργο των Τζεντάι. Η είδηση της σύλληψης του Κάρικ προκάλεσε πανηγυρισμούς σε ολόκληρο τον Τάρις, καθώς εταιρείες όπως η Βιομηχανία Λόσαν είχαν αρχίσει να αποχωρούν από τον πλανήτη στον απόηχο της σφαγής, αλλά όταν ο Κάρικ δραπέτευσε από τον Πύργο των Τζεντάι με τη βοήθεια των φίλων του στο ρυμουλκό Η Έσχατη Λύση, ξέσπασαν πανικός και διαδηλώσεις τις επόμενες ημέρες. Η αστυνομική υπηρεσία κατατροπώθηκε, τα παιδιά της αστυνόμου Νοάνα Σόουρς απήχθησαν κατά τη διάρκεια του πανικού, και οι πέντε Δάσκαλοι Τζεντάι ανακλήθηκαν στην πρωτεύουσα της Δημοκρατίας, τον Κόρισαντ.
Η Επέλαση[]
- «Ο πρόλογος τελείωσε. Επιτιθόμαστε στον Εξωτερικό Δακτύλιο—και όχι μόνο. Ο αληθινός Πόλεμος των Μανταλοριανών ξεκίνησε.»
- — Ρόλαν Ντάιρ
Οι στόλοι της Δημοκρατίας και των Μανταλοριανών συγκρούονται στη Μάχη του Βανκούο.
Βλέποντας την αποχώρηση των Τζεντάι ως ευκαιρία να καταλάβουν τον Τάρις και να ξεκινήσουν την εισβολή στη Δημοκρατία, ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος διέταξε τις δυνάμεις του να επιτεθούν στον πλανήτη Βανκούο, τερματίζοντας έτσι το οκτάμηνο αδιέξοδο. Στη Μάχη του Βανκούο, οι δυνάμεις των Μανταλοριανών νίκησαν τις δυνάμεις του Ναυτικού της Δημοκρατίας και έσπασαν το μέτωπο Τζεμπλ-Βανκούο-Τάρνιθ, κατακτώντας τον τον πλανήτη εξορύξεων. Παράλληλα, οι δυνάμεις των Μανταλοριανών διέσπασαν τον κλοιό της Δημοκρατίας και κατευθύνθηκαν προς τον Τάρις. Καθώς ξεκίνησε το έτος 3963 ΠΜΓ, ο ναύαρχος Βέλτρα απέσυρε τις δυνάμεις του πιο κοντά στον Τάρις και ανασυγκρότησε τους υπόλοιπους στόλους υπό τη διοίκησή του σε μια νέα αμυντική γραμμή. Η ναύαρχος Σόμος τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια των μαχών και μεταφέρθηκε στον πλανήτη Γουέιλαντ. Ωστόσο, ο Βέλτρα σκοτώθηκε, όταν η ναυαρχίδα του, το Εξάρτηση, καταστράφηκε και οι Μανταλοριανοί πολιόρκησαν τον Τάρις. Τα θωρηκτά των Μανταλοριανών ξεκίνησαν να βομβαρδίζουν τον πλανήτη από τροχιά, ξεκινώντας εβδομάδες καταστροφής, καθώς οι Μανταλοριανοί άρχισαν να εισβάλλουν στον πλανήτη, αν και αντιμετώπισαν την αντίσταση των πενιχρών πλανητικών αμυντικών δυνάμεων του Τάρις, την Τοπική Φρουρά του Τάρις. Μια Αντίσταση του Τάρις σύντομα σχηματίστηκε από τα απομεινάρια της αστυνομικής δύναμης του πλανήτη, και συμμορίες όπως οι Κρυφοί Μπεκ πολέμησαν τους Μανταλοριανούς εισβολείς, επίσης.
Ωστόσο, οι Μανταλοριανοί υπέστησαν απώλειες σε απροσδόκητα μέτωπα—το Συμβούλιο των Τζεντάι διέταξε τον «σταυροφόρο» να σώσει τους αιχμάλωτους Τζεντάι στον Σταθμό Φλασπόιντ, αλλά οι Τζεντάι σώθηκαν από τον Ζέιν Κάρικ και τους συμμάχους του, όταν αιχμαλωτίστηκε η φίλη του Κάρικ, η Τζαράελ. Προκειμένου να σώσει την Τζαράελ και τους άλλους Τζεντάι, η ομάδα του Κάρικ ξεγέλασε τους Μανταλοριανούς, ώστε να πιστέψουν ότι η Δημοκρατία παγίδευε τα πλοία τους με εκρηκτικά και τους έπεισε να φύγουν από τον Σταθμό. Ο Ντέμαγκολ προφανώς συνελήφθη, επίσης, αλλά εν αγνοία του Κάρικ και των υπολοίπων, ο επιστήμονας άλλαξε πανοπλία με τον Ρόλαν Ντάιρ—οποίος είχε εγκαταλείψει το μέτωπο του Βανκούο και ένωσε τις δυνάμεις του με τον Κάρικ—και έριξε τον Ντάιρ σε κώμα. Ο Άλεκ και οι Ρεβανσιστές πήραν τον "Ντάμαγκολ" πίσω στον Κόρισαντ, ενώ ο "Ρόλαν Ντάιρ" επιβιβάστηκε κρυφά στο Η Έσχατη Λύση.
Η διαδρομή της μάχης
Λίγο αργότερα, ο "σταυροφόρος" επανενώθηκε με τους οπαδούς του και συνέχισε την εκστρατεία του για παρέμβαση των Τζεντάι, αλλά σύντομα ανακάλυψε ότι είχε γίνει διασημότητα στα μάτια της Δημοκρατίας. Τα ΜΜΕ της Δημοκρατίας χαρακτήρισαν τον "Ηγέτη Ρεβανσιστή" ως σταυροφορικό σωτήρα που άδικα αγνοήθηκε από το Συμβούλιο, και σύντομα έγινε γνωστός απλώς ως ο Ρεβανσιστής. Συνέχισε να ταξιδεύει στον γαλαξία και να διαδίδει το μήνυμά του σε όλους όσους θα άκουγαν, και ένας από τους Ρεβανσιστές Τζεντάι—ένας Κάθαρ ονόματι Φέρο—επέστησε την προσοχή του την απουσία του είδους των Κάθαρ από την πατρίδα τους. Οι Ρεβανσιστές άρχισαν να ερευνούν τον πλανήτη, να κάνουν ανασκαφές και να αναζητούν στοιχεία για το τι είχε συμβεί στον πληθυσμό. Καθώς πολιόρκησαν τον Τάρις, οι Μανταλοριανοί επιτέθηκαν, επίσης, στη Δημοκρατία μέσω διαδρόμων εισβολής που διέσχιζαν τρεις παρακείμενους τομείς—μια επίθεση που έγινε γνωστή ως "η Επέλαση". Οι Μανταλοριανοί κατευθύνθηκαν δυτικά προς τον Εξωτερικό Δακτύλιο και κατέλαβαν το σύστημα Ζονγκόρλου, πριν εξαπολύσουν αρκετές επιθέσεις εναντίον πλανητών κατά μήκος του βόρειου άκρου της Δημοκρατίας: Ο Ορντ Μαντέλ υπέκυψε στους Μανταλοριανούς, καθώς επιτέθηκαν σε πολλές αποικίες των ειδών Ζάμπρακ στην περιοχή, ενώ επιτέθηκαν και στον Ίθορ, αν και μια αντεπίθεση της Δημοκρατίας με την υποστήριξη των στρατιωτικών μονάδων των Ζάμπρακ τους απώθησε.
Οι Μανταλοριανοί ύστερα επιτέθηκαν στην πατρίδα των Ζάμπρακ, τον Ιριντόνια, τον οποίο κατέκτησαν και κατέλαβαν για αρκετό καιρό, στρατολογώντας στις τάξεις τους μερικούς από τους ιθαγενείς. Η Δημοκρατία και οι δυνάμεις των Ζάμπρακ τελικά απελευθέρωσαν τον πλανήτη, αλλά μια μανταλοριανή παρουσία παρέμεινε στην κοινωνία των Ιριντόνιαν. Μέσω ενός δευτέρου διαδρόμου εισβολής, οι Μανταλοριανών επιτέθηκαν στον Γουέιλαντ, βομβαρδίζοντας την επιφάνεια και αφανίζοντας αποίκους και εργοστάσια. Ο τρίτος διάδρομος εισβολής είχε στόχο τον Πυρήνα—οι Μανταλοριανοί κατέκτησαν τον Τζεμπλ, κατασκευάζοντας ένα οχυρό στον παγωμένο πλανήτη, που εφοδίαζε την επίθεσή τους και, επίσης, χρησίμευσε ως σταθμός για μια προγραμματισμένη επίθεση στον πλανήτη Άλντεραν του Πυρήνα.
Η Εισβολή των Μανταλοριανών[]
Η καταστροφή του Σερόκο[]
- «Αυτό… είναι ένα νέο στάδιο πολέμου. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.»
- — Ο Σαούλ Κάραθ, μετά την πυρηνική επίθεση των Μανταλοριανών στον Σερόκο
Ο βομβαρδισμός του Σερόκο
Υπό την επικείμενη Επέλαση, η Γαλαξιακή Γερουσία κινητοποίησε ολόκληρο το Ναυτικό της Δημοκρατίας, για να αντιμετωπίσει την απειλή των Μανταλοριανών. Την ίδια στιγμή, οι δυνάμεις των Μανταλοριανών χτύπησαν τον Όντερον, πολιορκώντας την περιτειχισμένη πόλη του Ιζιζ με πολεμικά ανδροειδή Βασιλίσκους. Ο Όντερον και ο δορυφόρος του, ο Ντξουν, παρέμειναν υπό εκτεταμένο έλεγχο των Μανταλοριανών, εξυπηρετώντας ως ενδιάμεσος σταθμός στη μετέπειτα σύγκρουση. Τα απομεινάρια των στόλων του Εξωτερικού Δακτυλίου έπεσαν στους Πλανήτες του Πυρήνα, όπου ο πλοίαρχος Κάραθ προήχθη σε Υποναύαρχος και ένας μεγάλος στόλος, χαρακτηρισμένος Ομάδα κρούσης Σερόκο, συγκεντρώθηκε στον πλανήτη Ράλτιρ. Αναλαμβάνοντας τη διοίκηση του σκάφους τακτικής διοίκησης κλάσης-Ινεξπιούγκναμπλ Ατρόμητος, ο Καράθ τέθηκε επικεφαλής του στόλου και του ανατέθηκε η υπεράσπιση του πλανήτη Σερόκο, ο οποίος ήταν ο επόμενος πλανήτης στον δρόμο της προέλασης των Μανταλοριανών από τον Τζαμπλ. Οι δυνάμεις του Κάραθ δημιούργησαν στρατόπεδα ακριβώς δίπλα στις πέτρινες πόλεις των ντόπιων Στέρεμπ και ο στόλος δημιούργησε αμυντικό σχηματισμό γύρω από τον πλανήτη. Ωστόσο, ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος θεώρησε αυτή την τακτική ως άμυνα χωρίς τιμή, καθώς υπέθεσε ότι οι Μανταλοριανοί δεν θα επιτίθεντο στις πόλεις, συνεπώς αποφάσισε να δώσει στη Δημοκρατία ένα μάθημα.
Ο Ζέιν Κάρικ ήταν στον Σερόκο με τον Μαρν Ιέρογκλιφ, στελεχώνοντας το εφοδιαστικό κλάσης-Κουόρτερμαστερ Λιτλ Μπιβόλι, που εξυπηρετούσε τις δυνάμεις της Δημοκρατίας ως εφοδιαστικό σκάφος των περιθωριακών στον Σερόκο. Την προηγούμενη της επίθεσης του Μάνταλορ, ο Κάρικ είδε ένα όραμα της Δύναμης για την επερχόμενη επίθεση. Αποφασισμένος να προειδοποιήσει τον Κάραθ, επιβιβάστηκε κρυφά στο σκάφος του υποπλοιάρχου Καρθ Ονάσι, το Απόβαρο, για να φτάσει στο Ατρόμητος, αλλά ο Κάραθ αρνήθηκε να τον πιστέψει: Είχε δει το σκάφος του Κάρικ, το Η Ύστατη Λύση, να τρέπεται σε φυγή από τη μάχη του Βανκούο για το Διάστημα των Μανταλοριανών και πίστευε ότι ήταν κατάσκοπός τους. Αγνοώντας την εξήγηση του Κάρικ ότι κατευθυνόταν προς τον Φλασπόιντ, ο Κάραθ διέταξε τη σύλληψή του, αν και επέτρεψε στον Ονάσι να προσπαθήσει να επικοινωνήσει με τον Άλεκ, τον οποίο γνώριζε μόνο ως "Αλλήθωρο". Ωστόσο, ο στόλος των Μανταλοριανών έφτασε στο σύστημα Σερόκο μόλις λίγα λεπτά αφότου ο Ονάσι έφυγε από τη γέφυρα, και ο Κάραθ διέταξε τα σκάφη του να ενεργοποιήσουν τις ασπίδες τους, όταν οι Μανταλοριανοί εκτόξευσαν πυραύλους.
Προς έκπληξη του Κάραθ, οι πυρηνικές καφαλές πέρασαν δίπλα από τα σκάφη της Δημοκρατίας και χτύπησαν την επιφάνεια του Σερόκο, πλήττοντας σχεδόν 27 πληθυσμιακά κέντρα και καταστρέφοντας τις περισσότερες πόλεις των Στέρεμπ. Η καταστροφή αιφνιδίασε τα περισσότερα σκάφη της Δημοκρατίας στην επιφάνεια, καταστρέφοντάς τα όλα εκτός από οκτώ, και οι Τζεντάι σε όλο τον γαλαξία ένιωσαν τους ταυτόχρονους θανάτους χιλιάδων μέσω της Δύναμης. Ευτυχώς για τους Στέρεμπ, ο Ονάσι μπόρεσε να ενημερώσει δεκαεπτά από τις πόλεις τους, οδηγώντας τους κατοίκους αυτών των οικισμών να καταφύγουν στις υπόγειες κατακόμβες του πλανήτη και να επιβιώσουν από την πυρηνική καταστροφή. Η Ρεβανσιστής Τζεντάι Μίτρα Σούρικ, η οποία βρισκόταν σε αποστολή στον Σερόκο, κατάφερε να ξεφύγει σε ένα από τα τρία στρατιωτικά σκάφη που βγήκαν από το σύστημα πριν από την καταστροφή.
Η μάχη του Σερόκο είδε τις δυνάμεις του Κάραθ να υποχωρούν αργά προς τον Πυρήνα, καθώς δέχθηκαν πυρά από τους Μανταλοριανούς και ο αρχιναύαρχος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να υποβάλει επίσημη διαμαρτυρία στη Δημοκρατία για την τοποθέτηση των δυνάμεών του κοντά στις πόλεις των Στέρεμπ. Ο Κάραθ προσπάθησε να υποχωρήσει στον Μιρκρ ή να συνενωθεί με την ομάδα κρούσης Τρομακτικός κοντά στο Νεφέλωμα Ρικ, αλλά τελικά αναγκάστηκε να υποχωρήσει προς τον τραπεζικό πλανήτη Τέλεραθ. Η επιβίβαση των Νεο-Σταυροφόρων στρατιωτών στο Ατρόμητος ανάγκασε τον Κάραθ, τον Ονάσι και τον κυβερνήτη Ντάλαν Μόρβις να οχυρωθούν στη γέφυρα του σκάφους. Κατάφεραν να ξεφύγουν με τη βοήθεια του Κάρικ, ο οποίος είχε δημιουργήσει μια διαδρομή διαφυγής προς το Απόβαρο στο υπόστεγο. Σύμφωνα με τον Μάνταλορ τον Υπέρτατο, οι νικηφόροι Μανταλοριανοί έλιωσαν το Ατρόμητος και το τσεκούρι του φτιάχτηκε από το κύτος του σκάφους. Ο Μαρν Ιέρογκλιφ και η Τραντόσαν συνοδός του, ο Σλισκ, μετά βίας γλίτωσαν από τον βομβαρδισμό, όταν ο πανικόβλητος Σλισκ κατέλαβε ένα σκάφος της Δημοκρατίας που άργησε να απογειωθεί, σώζοντας ακούσια το μισό τάγμα που είχε επιβιβαστεί. Όταν έφτασαν στον Τσαντρίλα, τους προσέγγισε το Υπουργείο Άμυνας, το οποίο τους έπεισε να γίνουν προσωπικότητες προπαγάνδας: Ο λοχαγός Μπένεγκριφ Γκουντβάλορ και το έμπιστο τσιράκι του. Λίγο αργότερα, ο Τζέρβο Θάλιεν της Βιομηχανίας Λόσαν προσέλαβε τον Ιέρογκλιφ και τον Σλισκ για να εντοπίσουν τον γερουσιαστή Χέιντελ Γκοράβους του Τάρις, που βρισκόταν ακόμη υπό κατοχή από τις δυνάμεις του Κάσους Φετ. Ο Ιέρογκλιφ συνεργάστηκε με τη συμμορία εφόρμησης των Κρυφών Μπεκ και τους βοήθησε να ενώσουν τις δυνάμεις τους με την Αντίσταση του Τάρις.
Η Πρώτη Μάχη του Όμονοθ[]
- «Το παρατράβηξες, Αντάσκα! Δεν έχεις δικαίωμα να προσφέρεις ανακωχή!"
"Σοβαρά; Σας είπα, κύριοι, αυτό αλλάζει τα πάντα. Η Άντασκορπ ήταν ένας σημαντικός εταιρικός παίκτης. Τώρα είναι γαλαξιακός παίκτης. Δεν επιδιώκουμε πλέον συμβόλαια. Ίσως, όμως, δεχτούμε συμμάχους.» - — Ο Ναύαρχος Σαούλ Κάραθ και ο άρχοντας Άρκο Αντάσκα
Οι οπλισμένοι εξωγόρθοι που η Αντάσκα επιχείρησε να πλειοδοτήσει
Λίγο μετά τον βομβαρδισμό του Σερόκο, ο Λορντ Άρκο Αντάσκα της ΒιοΜηχανολογικής Εταιρείας Αντάσκα του Αρκάνια ανάγκασε τον επιστήμονα Γκόρμαν Βαντράικ να ολοκληρώσει το έργο του για την οπλοποίηση του τεράστιου διαστημικού γυμνοσάλιαγκα γνωστού ως εξωγόρθου. Πιστεύοντας ότι η κατοχή των εξωγόρθων, που ήταν ουσιαστικά μια γαλαξιακή μάστιγα που μπορούσε να καταστρέψει ολόκληρους πλανήτες, τον έκανε γαλαξιακή δύναμη, ο Αντάσκα κανόνισε μια δημοπρασία εξωγόρθων στο σκάφος του, το Αρκάνια Κληρονομιά, στο σύστημα Όμονοθ. Ο Αντάσκα επικοινώνησε με τους εκπροσώπους των σημαντικότερων παικτών στη σύγκρουση—τον Ρεβανσιστή, τον Μάνταλορ τον Υπέρτατο, και τον ναύαρχο Κάραθ—και ζήτησε να παρευρεθούν στη δημοπρασία του. Ο Ρεβανσιστής δεν μπόρεσε να παρευρεθεί αυτοπροσώπως, αλλά αφού αυτός και αρκετοί Τζεντάι προέβλεψαν ότι η προσφορά του Αντάσκα θα μπορούσε να αλλάξει τον ρου του πολέμου, έστειλε τον Άλεκ στη θέση του και διέταξε τον φίλο του να διασφαλίσει ότι ο κίνδυνος που αντιμετώπιζαν θα εξαλειφόταν. Η είδηση ότι το Ατρόμητος είχε καταστραφεί στον Σερόκο έσπειρε τον πανικό στον πλανήτη Τέλεραθ, καθώς ήταν ο επόμενος πλανήτης στον δρόμο των Μανταλοριανών. Στην προέλαση προς τον Όμονοθ οι Μανταλοριανοί ρήμαξαν τον πλανήτη Νούαν και μετά κατέλαβαν τον Μικρό Ντέγκαρι. Η Μίτρα Σούρικ συμμετείχε στη μάχη στον Μικρό Ντάγκαρι, καθώς και ένας στρατιώτης ονόματι Χαρτ.
Όταν έφτασε στο σύστημα Όμονοθ, ο Μάνταλορ είχε χρησιμοποιήσει τον προφανή θάνατο του Ρόλαν Ντάιρ στον Φλασπόιντ ως προπαγάνδα, χρησιμοποιώντας τον Ερωτών ως μάρτυρα για να προωθήσει την υιοθέτηση της χρησιμότητας των Νεο-Σταυροφόρων. Ο "Ντάιρ" ήταν εκείνος που επικοινώνησε με τον Μάνταλορ για λογαριασμό του Αντάσκα, καθώς συνόδευε τον φίλο του Βαντράικ, τον Τζάραελ, τον οποίο ο Αντάσκα κρατούσε όμηρο για να παρακινήσει τον Βαντράικ, και όταν συνάντησε τον πολεμιστή στο Αρκάνια Κληρονομιά, ο Μάνταλορ διέταξε τον Ερωτών να μη μιλήσει. Ο Κάραθ πρόσφερε στον Αντάσκα μια θέση στη Γερουσία, αλλά ο Μάνταλορ έκανε αντιπροσφορά να κάνει την Άντασκορπ τον αποκλειστικό κατασκευαστή όπλων των Μανταλοριανών. Ωστόσο, ο Αντάσκα δίψασε γρήγορα για εξουσία και δήλωσε ότι ήταν μια νέα γαλαξιακή δύναμη—αλλά η δημοπρασία του καταστράφηκε, χάρη στις προσπάθειες των Ονάσι, Κάρικ και Λούσιεν Ντάι, που είχαν φυλακιστεί από τον Αντάσκα, για να κρατήσει τον Ντρέι μακριά από τα σχέδιά του. Φορώντας την πανοπλία Νεο-Σταυροφόρων, που ο Μάνταλορ είχε δώσει στον "Ντάιρ" ως ανταμοιβή για τη σιωπή του, ο Κάρικ σκηνοθέτησε μια μάχη με τον Ονάσι, και στη συνέχεια αυτός και ο Ντρέι αποκαλύφθηκαν ως Τζεντάι και δήλωσαν ότι όλο αυτό ήταν παγίδα για τον Μάνταλορ. Παρά τις διαμαρτυρίες του Αντάσκα, ο Μάνταλορ πίστεψε τους ισχυρισμούς τους, και ξέσπασε χαμός στο Αρκάνια Κληρονομιά μεταξύ των Μανταλοριανών, των δυνάμεων ασφαλείας του Αντάσκα, του προσωπικού της Δημοκρατίας και των Τζεντάι.
Μέσα στο χάος, ο Κάρικ ενημέρωσε τον Βαντράικ ότι ο Τζάραελ ήταν ασφαλής, ωθώντας τον εφευρέτη να πάρει τον έλεγχο των εξωγόρθων. Ο Βαντράικ χρησιμοποίησε τους εξωγόρθους για να επιτεθεί στο Αρκάνια Κληρονομιά, σκοτώνοντας τον Αντάσκα, πριν τους πάρει μαζί του στο Άγνωστο Διάστημα για να αφαιρέσει τους υπερκινητήρες τους και να εξαλείψει την απειλή τους. Όλοι οι "καλεσμένοι" του Αντάσκα κατάφεραν να διαφύγουν από το καταδικασμένο Αρκάνια Κληρονομιά, και ενώ ο Κάρικ κλήθηκε στον Τάρις για να συναντήσει τον Ιέρογκλιφ, ο Κάραθ επέστρεψε στον Κόρισαντ. Παραιτήθηκε αμέσως για την απώλεια της Ομάδας Κρούσης Σερόκο, αλλά ο αρχιναύαρχος αρνήθηκε να τη δεχτεί και επαίνεσε δημόσια την απόδοση του Καράθ. Τελικά, του δόθηκε η διοίκηση του νέου σκάφους τακτικής διοίκησης κλάσης-Ινεξπιούγκναμπλ, του Σουίφτσουρ. Στον Τάρις, η Αντίσταση επιχείρησε να ανατινάξει τον Πύργο των Τζεντάι, τον οποίο ο Κάσους Φετ είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί ως διοικητήριο, αλλά ο Φετ τον είχε ήδη εγκαταλείψει και επιτέθηκε στην Αντίσταση στην Κάτω Πόλη.
Η προέλαση ανακόπτεται[]
- «Ο Άλντεραν; Θα τσακίσουμε τον Άλντεραν!"
"Μόλις ο Κάσους Φετ φέρει τα μεταγωγικά από τον Τάρις. Η Δημοκρατία δεν θα περιμένει μια επιδρομή τόσο βαθιά στην επικράτειά της. Σου αρέσει να κλέβεις, κάθαρμα; Τώρα, μπορείς να το κάνεις για έναν σκοπό!» - — Ο Ουάργκο και ένας Διοικητής Εκστρατείας
Οι δυνάμεις των Μανταλοριανών, συγκεντρωμένες για μια επίθεση στον Άλτεραν
Λίγο μετά την Πρώτη Μάχη του Όμονοθ, όπως έγινε γνωστή ως υπόθεση Αντάσκα, η Δημοκρατία και οι Μανταλοριανοί προσπάθησαν και οι δύο να διασώσουν τα απομεινάρια του Αρκάνια Κληρονομιά και συγκρούστηκαν στη Δεύτερη Μάχη του Όμονοθ. Η σύγκρουση ήταν ασαφής, και η παράλληλη Μάχη στον Μιρκρ—η συνέχιση της εκστρατείας των Μανταλοριανών από τον Γουέιλαντ—βρήκε τη Δημοκρατία να μετρά περίπου 2.000 απώλειες σε μια νύχτα. Ωστόσο, η Δημοκρατία μπόρεσε να εξασφαλίσει μία Πανοπλία Νεο-Σταυροφόρου στον Μιρκρ και ξεκίνησε να τη μελετά για αδυναμίες. Από τον Μιρκρ, οι Μανταλοριανοί προχώρησαν στην κατάκτηση του κοντινού συστήματος Θάστρα και ύστερα κατέλαβαν το σύστημα Ομπρόα-σκάι. Ωστόσο, η προέλασή τους στο Κόργουορντ σταμάτησε μετά από μια σειρά γεγονότων στον Τζεμπλ, όπου οι Μανταλοριανοί προετοιμάζονταν για την επίθεσή τους στον Άλντεραν. Ο Πάλσιφερ, ο πρώην βοηθός του Ντέμαγκολ, ανακάλυψε το αντικείμενο Σιθ γνωστό ως Φυλαχτό Μούουρ στην Υπόγεια Πόλη του Τάρις και το μετέφερε στον Τζεμπλ—αλλά στη διαδρομή το Φυλαχτό "δάγκωσε" έναν από τους υφισταμένους του Πάλσιφερ. Η Σκιά Τζεντάι Σελέστε Μορν, μαζί με τον Κάρικ και τον Ιέρογκλιφ, μπήκαν κρυφά στο σκάφος του Πάλσιφερ, και μόλις αποκάλυψαν τα σχέδια των Μανταλοριανών για τον Τζεμπλ, ο Κάρικ αποφάσισε να προειδοποιήσει τη Δημοκρατία.
Προτού προλάβει να το κάνει, ο "δαγκωμένος" Μανταλοριανός μεταμορφώθηκε σε Ραγκούλ, ένα τρομακτικό πλάσμα, το οποίο μετέδωσε την πανώλη των Ραγκούλ; Ο Ραγκούλ μόλυνε γρήγορα αρκετούς άλλους Μανταλοριανούς και η πανώλη άρχισε να εξαπλώνεται σαν φωτιά. Ο Ο Κάρικ κατάφερε να επικοινωνήσει με τον Κάσους Φετ, ο οποίος είχε προχωρήσει από την επίθεση του Τάρις, και προειδοποίησε τον Στρατάρχη για τα γεγονότα στον Τζεμπλ. Ο Πάλσιφερ έχασε τον έλεγχο του Φυλαχτού, το οποίο κρατούσε το πνεύμα του αρχικού ιδιοκτήτη του, του Άρχοντα Σιθ Κάρνες Μουρ, όταν εκείνο προσπάθησε να κυριεύσει τον διαισθητικό της Δύναμης Κάρικ ως οικοδεσπότη του, αν και η Μορν θυσιάστηκε στη θέση του. Υπό την επιρροή του Μουρ, η Μορν ανέλαβε τον έλεγχο των Ραγκούλ—το Φυλαχτό ήταν η αρχική πηγή της πανώλης—και μόλυνε γρήγορα ολόκληρο τον στρατό των Μανταλοριανών που στάθμευε στον Τζεμπλ. Ωστόσο, ο Κάρικ συνέφερε τελικά τη Μορν και εκείνη συμφώνησε να κλειδωθεί μέσα σε μια σαρκοφάγο, η κάσα στάσης, για να περιορίσει τη δύναμη του Φυλαχτού. Καθώς ο Κάρικ και ο Ιέρογκλιφ δραπέτευσαν από τον Τζεμπλ, οι δυνάμεις του Φετ έφτασαν στο σύστημα και, προς φρίκη του Κάρικ, βομβάρδισαν τον πλανήτη με πυρηνικές κεφαλές, όπως έκαναν και στον Σερόκο. Η επίθεση εξαφάνισε τους Ραγκούλ στον Τζεμπλ και η απώλεια των μολυσμένων δυνάμεων των Μανταλοριανών έβαλε τέλος στη σχεδιαζόμενη επίθεση στον Κόσμο του Πυρήνα.
Εκείνη την περίοδο, η Δημοκρατία κανόνισε ο Δάσκαλος Τζεντάι Ντόρτζαντερ Κέις—ένα από τα μέλη του συμβουλίου των Τζεντάι που ήταν πιο σθεναρά αντίθετο στην παρεμβατική φιλοσοφία του Ρεβανσιστή—να παραιτηθεί από το Συμβούλιο. Απογοητευμένος από τη Δημοκρατία, ο Κέις—που ήταν ερωτευμένος με μια Μανταλοριανή ονόματι Βάρντα, πριν τον θάνατό της στον Πόλεμο των Σιθ—αποφάσισε να ενταχθεί στους Μανταλοριανούς, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να τους αλλάξει προς το καλύτερο. Ο Κέις δημιούργησε τους Μανταλοριανούς Ιππότες, μια ομάδα ομοϊδεατών Τζεντάι, που πολέμησαν στο πλευρό των Μανταλοριανών. Ωστόσο, τον Κέις διαδέχθηκε ο ομοίως αντιπαρεμβατικός Λούσιεν Ντρέι, ο οποίος εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τους Ρεβανσιστές Τζεντάι. Λίγο αργότερα, ο Κόρισαντ βυθίστηκε στο χάος από τη Δικαίωση, μια προσχεδιασμένη εξέγερση μεταξύ του Τάγματος των Τζεντάι από τη Σύναξη των Τζεντάι. Η Δικαίωση διατάχθηκε από τον αληθινό αρχηγό της Σύναξης, τον Χάαζεν, που χειραγωγούσε την ομάδα για τους δικούς του σκοπούς και κατέλαβε τον έλεγχο του δημοκρατικού αποκλεισμού γύρω από τον Κόρισαντ, του οποίου οι υπολογιστές μάχης συνδέονταν με μια τακτική που ήταν γνωστή ως Δεσμός Βαντζέρβαλις. Ο Χάαζεν χρησιμοποίησε τη δύναμη πυρός του αποκλεισμού για να βομβαρδίσει τον Κόρισαντ, εξαλείφοντας τα μέλη του Τάγματος των Τζεντάι, που προσπαθούσαν να καταλάβουν την Έπαυλη Ντρέι λίγο πριν από τη Δικαίωση; η όλη υπόθεση τελικά έληξε με το θάνατο του Χάαζεν και την καταστροφή της Έπαυλης Ντρέι. Το περιστατικό συγκαλύφθηκε ως συνωμοσία των Μανταλοριανών τρομοκρατών και τα ονόματα του Κάρικ και του Ιέρογκλιφ απαλάχθηκαν από όλες τις κατηγορίες που σχετίζονται με τη σφαγή των Πάνταγουαν.
Οι Ρεβανσιστές εντάσσονται στη μάχη[]
- «Ξεκινήσαμε μόνο με έναν ηγέτη και έναν σκοπό—τώρα, έχουμε ολόκληρο στρατό. Και έγκριση! Το Μεγάλο Συμβούλιο συμφώνησε μόλις διαδόθηκε—και η Δημοκρατία είναι πανευτυχής! Οι Κάθαρ δεν πέθαναν μάταια. Η μοίρα τους, πολύ παλιά, μπορεί να έχει σώσει τον γαλαξία!»
- — Μάλακ
Οι Ρεβανσιστές στον Κάθαρ
Λίγο μετά την υπόθεση της Σύναξης, το Συμβούλιο των Τζεντάι έφτασε με πλήρη ισχύ στον Κάθαρ για να αντιμετωπίσει τους Ρεβανσιστές, οι οποίοι είχαν αγνοήσει την απαίτηση του Συμβουλίου να υποχωρήσουν. Ο Δάσκαλος Βάνταρ Τοκάρ είχε προβλέψει μια μεγάλη καταστροφή που επρόκειτο να επέλθει στον γαλαξία κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά το Συμβούλιο παρερμήνευσε το όραμα—που ουσιαστικά αναφέρονταν στον επικείμενο Εμφύλιο Πόλεμο των Τζεντάι—ως προειδοποίηση ενάντια στην εμπλοκή του Μάνταλορ του Υπέρτατου στη μάχη. Το Συμβούλιο προειδοποίησε τον Ρεβανσιστή και τους οπαδούς του ότι οι Μανταλοριανοί δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο και διέταξε το κίνημα να διαλυθεί—αλλά το ξέσπασμά τους διακόπηκε όταν ο Ρεβανσιστής ανακάλυψε μια μανταλοριανή μάσκα. Καθώς ο Ρεβανσιστής πήρε τη μάσκα, όλοι οι παρόντες Τζεντάι είδαν ξαφνικά ένα κοινό όραμα της Δύναμης του παρελθόντος: Έβλεπαν τον Κάσους Φετ να συγκεντρώνει τους ανυπεράσπιστους Κάθαρ στον ωκεανό και να τους σφαγιάζει, παρά τις διαμαρτυρίες της γυναίκας, της οποίας ο Ρεβανσιστής τη μάσκα είχε βρει. Αηδιασμένος από τη γενοκτονία, ο Ρεβανσιστής φόρεσε τη μάσκα και υιοθετώντας το απλό όνομα Ρέβαν, ορκίστηκε να τη φορέσει μέχρι να οδηγηθούν όλοι οι Μανταλοριανοί στη δικαιοσύνη. Υπό το πρίσμα του οράματος, το Συμβούλιο των Τζεντάι ενέκρινε διστακτικά την παρέμβαση των Ρεβανσιστών στους Μανταλοριανούς Πολέμους, αν και εξακολούθησε να καταγγέλλει δημοσίως τις ενέργειες του Ρέβαν ως επιπόλαιες και πολύ βιαστικές.
Ο Ρέβαν σύντομα βρήκε μια λύση που ικανοποιούσε το Συμβούλιο και επέτρεψε στους Ρεβανσιστές να συμμετάσχουν στον πόλεμο: Αναβίωσε την ιδέα ενός Σώματος Αλληλεγγύης από τον Πόλεμο των Σιθ, στην οποία οι Τζεντάι προσλήφθηκαν για να υπηρετήσουν στο πλευρό του Στρατού της Δημοκρατίας, δήθεν ως θεραπευτές. Το Συμβούλιο συμφώνησε απρόθυμα με το αίτημα του Ρέβαν, και οι Ρεβανσιστές—τώρα επίσημο Σώμα Αλληλεγγύης—τέθηκαν υπό την άμεση διοίκησή του. Εκείνος και ο Άλεκ, ο οποίος μέχρι τότε είχε υιοθετήσει το όνομα Μάλακ, διορίστηκαν ως στρατηγοί, και συνεργάστηκαν με τον πλοίαρχο Τέλετο του καταδρομικού κλάσης-Χάμερχεντ Διαθήκη. Τους επόμενους μήνες, οι Ρεβανσιστές εντάχθηκαν στη Δημοκρατία για να πολεμήσουν ανοιχτά τους Μανταλοριανούς και ο Ρέβαν αποδείχθηκε ικανός στρατιωτικός ηγέτης κερδίζοντας πολλές νίκες εναντίον τους. Καθώς η χρονιά πλησίαζε στο τέλος της, ο "Ντέμαγκολ" ξύπνησε από το κώμα του και δικάστηκε για τα εγκλήματά του, αν και οι ισχυρισμοί του Ρόλαν Ντάιρ ως προς την πραγματική του ταυτότητα αγνοήθηκαν. Ευτυχώς για εκείνον, διασώθηκε από τον Κάρικ και τον Ιέρογκλιφ, οι οποίοι είχαν καταλάβει ότι ο Ντέμαγκολ είχε αλλάξει θέση με τον Ντάιρ. Προκειμένου να σώσει τον φίλο του, τον Τζάραελ, από τον Ντέμαγκολ, ο Κάρικ ζήτησε τη χάρη που του χρωστούσε ο Κάσους Φετ από τον Τζαμπλ: Ο Κάρικ κανόνισε οι δυνάμεις του Φετ να συναντήσουν τον ναύαρχο Κάραθ κοντά στο σύστημα Ίθορ για να φανερωθεί ο Ντέις Γκόλιαρντ, ένα μέλος της οργάνωσης σκλάβων Κάμινος. Οι δυνάμεις του Φετ σκηνοθέτησαν μια επίθεση στον Κάραθ, απλώς για να μεταπηδήσουν στο υπερδιάστημα και ο Γκόλιαρντ—ο οποίος κρυβόταν εκεί κοντά για να συλλάβει τους επιζώντες της μάχης—συνελήφθη από τον Κάραθ, επιτρέποντας στον Κάρικ να μάθει πού βρισκόταν ο Τζάραελ.
Ο Θρίαμβος των Μανταλοριανών[]
Μανταλοριανοί Ιππότες[]
- «Ξέρω ότι προσβάλλει μερικούς από εσάς να έχετε πρώην Τζεντάι στις τάξεις σας. Οι Μανταλοριανοί κερδίζουν με όπλα, όχι με κόλπα και μαγικά! Γι' αυτό, όμως, προσχωρήσαμε στο κίνημά σας. Οι φίλοι μου πιστεύουν σε έναν δίκαιο αγώνα—όχι μια διεφθαρμένη Δημοκρατία που στηρίζεται στους Τζεντάι για προστασία! Έτσι, αυτή τη φορά, όταν κάποιοι Τζεντάι άρχισαν να πολεμούν για τη Δημοκρατία, δεν εξέφρασα απλώς αντιρρήσεις, όπως το Συμβούλιο. Αποκατέστησα την ισορροπία—δίνοντας στους Μανταλοριανούς τούς δικούς τους Τζεντάι!
» - — Ο Ντόρτζαντερ Κέις, απευθύνεται στους Μανταλοριανούς στρατιώτες του στον Χάλθορ
Ο Ντόρτζαντερ Κέις οδηγεί τους Ιππότες του "εναντίον" των Μανταλοριανών.
Καθώς ξεκίνησε το έτος 3962 ΠΜΓ, ο Ντόρτζαντερ Κέις ανέπτυξε ένα σχέδιο για να δώσει στους Μανταλοριανούς τους δικούς τους Τζεντάι, απαγάγοντας παιδιά από τον Θύλακας των Τζεντάι στον Νταντουίν. Το σχέδιό του εγκρίθηκε από τον Μάνταλορ τον Υπέρτατο, ο οποίος συμφώνησε να αφήσει τον Κέις να κρατήσει τα παιδιά και να τα εκπαιδεύσει στον πλανήτη Όρντο, και ανέθεσε σε ένα απόσπασμα των πολεμιστών του την προστασία του. Με την υποστήριξη του Μάνταλορ, ο Κέις συνέχισε την εκστρατεία στο βόρειο άκρο του γαλαξία. Μόλις οι Μανταλοριανοί κατέλαβαν τον πλανήτη Εσιέν, παρέσυρε τη Δημοκρατία να επιτεθεί εκεί. Καθώς η Δημοκρατία δεν είχε τακτικό στρατό σε αυτή την περιοχή, αναγκάστηκε να βασιστεί σε ντόπιες πολιτοφυλακές για να πολεμήσει, και η πολιτοφυλακή από τον πλανήτη Φαέντα τέθηκε υπό τη διοίκηση του λοχαγού Μόρβις και επιφορτίστηκε με την απελευθέρωση του Εσιέν. Η Δημοκρατία αγνοούσε την αποστασία του Κέις, και αυτός και οι Μανταλοριανοί Ιππότες του οδήγησαν τους άνδρες του Μόρβις—συμπεριλαμβανομένου του Ζέιν Κάρικ, ο οποίος είχε εισαχθεί στην πολιτοφυλακή—σε μια επίθεση εναντίον του προπυργίου των Μανταλοριανών κάτω από το Μάουντ Σάβατζ. Αφού "ασφάλισε" την παραλία στους πρόποδες του βουνού, ο Κέις διέταξε τις δυνάμεις του Μόρβις να διώξει τους Μανταλοριανούς από τα δάση, αν και εκείνος επέλεξε να τους κάψει με οβίδες Τιμπάνα 6. Ο Κάρικ προσπάθησε να τους προειδοποιήσει, καθώς η ειρηνική φύση του δεν τον άφηνε να επιτρέψει να σφαγιαστούν οι υποχωρούντες Μανταλοριανοί, αλλά ανακάλυψε ότι ήταν παγίδα—ενώ ένα σμήνος από πολεμικά ανδροειδή Βασιλίσκους κατέβηκε με εντολή του Μόρβις και τους αιχμαλώτισε, με επικεφαλής τους Μανταλοριανούς Ιππότες του Κέις.
Η πολιτοφυλακή του Μόρβις συντάχθηκε στους Νεο-Σταυροφόρους, παρά τις διαμαρτυρίες των ανδρών του, και οι Μανταλοριανοί Ιππότες του Κέις οδήγησαν τις δυνάμεις τους σε μια εκστρατεία βόρεια προς τον Νταντουίν. Ο πλανήτης Χάλθορ ήταν ένας από τους πρώτους στόχους και οι Μανταλοριανοί Ιππότες ηγήθηκαν της επίθεσης σε έναν σταθμό επικοινωνιών, επανδρωμένο από μέλη τους είδους Γκραν. Ο Κέις εκβίασε τον Κάρικ να βοηθήσει στο σχέδιό του—είτε θα τον βοηθούσε να καταλάβει τον σταθμό αναμετάδοσης Φαέντακομ, είτε θα παρακολουθούσε τους Μανταλοριανούς να καταστρέφουν την πατρίδα του, τον Φαέθα. Ο Κάρικ έστησε μια κομπίνα για να μπουν οι Μανταλοριανοί στον σταθμό, σκηνοθετώντας μια ψεύτικη ιογενή επιδημία στο σκάφος του Μόρβις, τη φρεγάτα Αμοιβαιότητα, η οποία εκτράπηκε προς τον Φαέντακομ, και οι Μανταλοριανοί κατέλαβαν γρήγορα τον σταθμό. Όταν ανακάλυψε τον στόχο του Κέις, ο Κάρικ επιστράτευσε το πλήρωμα του Μόρβις, για να τον βοηθήσει να κλέψει το θωρηκτό Παρτζάι των Μανταλοριανών, καθώς οι Μανταλοριανοί Ιππότες του Κέις πήραν το Αμοιβαιότητα στον Νταντουίν. Ο Κάρικ ξεγέλασε τον στρατάρχη Γκάρον Μπορμ και το πλήρωμα του Παρτζάι να εγκαταλείψουν το θωρηκτό, επαναλαμβάνοντας το κόλπο της ιογενούς επιδημίας και οδήγησε το επιταγμένο σκάφος στον Νταντουίν.
Οι Μανταλοριανοί Ιππότες πήραν γρήγορα τον έλεγχο του ενκλάβιου ασφαλίζοντας τους μαθητές και η προσπάθεια του Κάρικ να παραπλανήσει τον Κέις να φύγει απέτυχε. Εκτεθειμένος, ο Κάρικ κατέστρεψε το σκάφος στο οποίο ο Κάσους σκόπευε να βγάλει τα παιδιά και οι στρατιώτες του Μόρβις τα μετέφεραν στο Αμοιβαιότητα. Ο Κάρικ και ο Κέις μονομάχησαν στο ενκλάβιο, όταν ο τελευταίος προσπάθησε να σταματήσει τα παιδιά που δραπέτευαν, αλλά όταν ο Κέις έμαθε ότι οι Μανταλοριανοί δεν στήριζαν πλέον τα σχέδια του, ο Κάρικ κατάφερε να πείσει τον πρώην Δάσκαλο Τζεντάι να παραδοθεί. Ο Κέις και οι Ιππότες του δικάστηκαν, όπου ο πρώην Τζεντάι κήρυττε επί εννέα ώρες συνεχόμενα για τη δικαιοσύνη του σκοπού του; με την απώλεια των Μανταλοριανών Ιπποτών, ο Μάνταλορ ο Υπέρτατος εγκατέλειψε το βόρειο μέτωπο και απέσυρε τις δυνάμεις του από τον Χάλθορ. Στον απόηχο της εκστρατείας, ο Κάρικ εξασφάλισε μια θέση ως υποπλοίαρχος και ειδικός διπλωματικός πράκτορας, τοποθετημένος στο σκάφος του Μόρβις. Στη νέα θέση του, ο Κάρικ προσπάθησε να χρησιμεύσει ως "επίσημη συνείδηση" για τη Δημοκρατία, διδάσκοντας τη στρατιωτική αυτοσυγκράτηση, με την ελπίδα να σώσει ζωές και να φέρει ειρηνικό τέλος στη σύγκρουση.
Προς τον Πυρήνα[]
- «Ήσουν στον Σερόκο, όταν μετέτρεψαν τις πόλεις των Στέρεμπ σε γυάλινους κρατήρες. Στον Ντούρο, όταν τα πολεμικά ανδροειδή Βασιλίσκοι έπεφταν σαν μετεωρίτες στις πόλεις που περιφέρονταν σε τροχιά, και όταν οι Μάνταλόριαν έβαλαν φωτιά στις πεδιάδες Xoxin του Έρες 3—φωτιά που καίει ακόμα.»
- — Ο Άτον Ραντ, στη Μίτρα Σούρικ
Μια ναυμαχία κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης
Εν τω μεταξύ, στον υπόλοιπο γαλαξία, οι Μανταλοριανοί Πόλεμοι εισήλθαν σε μια φάση γνωστή ωςΜανταλοριανός Θρίαμβος—μια εκστρατεία κατά την οποία κατέκτησαν τον συνοριακό πλανήτη Έρες 3 και έβαλαν φωτιά στις πεδιάδες του πλανήτη Χόχιν, διώχνοντας τις δυνάμεις της Μίτρα Σούρικ. Οι πεδιάδες συνέχισαν να καίγονται για πάνω από μια δεκαετία αργότερα, κερδίζοντας τη ύβρη της μάχης. Επίσης, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συνέχισαν την επίθεσή τους από το σύστημα Ντερνατίν, κατευθυνόμενοι κατά μήκος της Μικρή Διαδρομή Λαντίλιαν για να κατακτήσουν το σύστημα Τσάρος, και ύστερα κατά μήκος της Μεγάλης Διακλάδωσης Κασίιικ και της Διαδρομής Ράντον σε μια προσπάθεια να κατακτήσουν το στρατηγικά πολύτιμο σύστημα Ράντον. Ωστόσο, η απόπειρα κατάκτησης του Ράντον, που βρισκόταν στη διασταύρωση πολλών διαδρομών, ηττήθηκε από τη Δημοκρατία. Από τον Ερές, οι Μανταλοριανοί εισέβαλαν στον Αζούρ, έπειτα στον πλανήτη Κόντρουουμ, και ύστερα κατευθύνθηκαν νότια κατά μήκος της Εμπορικής Διαδρομής Βάαθκρι για να καταλάβουν το σύστημα Γκίζερ. Το σύστημα Νάζρι ήταν το επόμενο που υπέκυψε, ακολουθούμενο από το σύστημα Βένα; αφού συνενώθηκαν με πρόσθετες δυνάμεις στον Ντξουν, οι Μανταλοριανοί κατέλαβαν το σύστημα Άμπρια και μετά το σύστημα Ζελ.
Με την έλευση της εμπλοκής των Τζεντάι στον πόλεμο, η Δημοκρατία αποκάλυψε το πλήθος των πολεμικών πλοίων που κατασκεύαζε στα ναυπηγεία του Πυρήνα και των Κινούμενων Τομέων, όπως καταδρομικά μάχης κλάσης-Σεντούριον και καταδρομικά κλάσης-Χάμερχεντ. Το καταδρομικό κλάσης-Ιντερντίκτορ παρουσιάστηκε, επίσης, την ίδια περίοδο, ένας σχεδιασμός που είχε ξεκινήσει από τον αείμνηστο ναύαρχο Βέλτρα. Πολλές κατασκευαστικές εταιρείες σχεδίασαν και διέθεσαν στην αγορά διάφορα νέα μοντέλα ανδροειδών μάχης, ελπίζοντας να επωφεληθούν από την πολεμική προσπάθεια, αλλά δεν ήταν τόσο επιτυχημένα όσο ήλπιζαν. Από το σύστημα Ζελ, οι Μανταλοριανοί κατευθύνθηκαν στον Κόμενορ, όπου διέλυσαν μια ομάδα κρούσης της Δημοκρατίας, και μετά κατέκτησαν το σύστημα Κουέλορ. Αφότου κατέλαβαν το σύστημα Έξοντιν, κατευθύνθηκαν στον ναυπηγικό πλανήτη Ντούρο, του οποίου οι πόλεις και τα ναυπηγεία βομβαρδίστηκαν από πολεμικά ανδροειδή Βασιλίσκους. Την ίδια στιγμή επιτέθηκαν και στο σύστημα Λαντίλιες, αλλά η Δημοκρατία τούς απώθησε.
Η υποδομή του Ντούρο διαλύθηκε από τους επιτιθέμενους, οι οποίοι κατέστρεψαν πολλές από τις τροχιακές διαστημικές πλατφόρμες για να αποκόψουν την Εμπορική Ραχοκοκαλιά του Κορέλια. Ωστόσο, ο Ρέβαν, ο Μάλακ και η Μίτρα Σούρικ κατάφεραν να σώσουν τη Μάχη του Ντούρο από το να γίνει ολοκληρωτική καταστροφή. Κατέφτασαν με έναν στόλο καταδρομικών κλάσης-Ιντερντίκτορ, εμποδίζοντας τους Μανταλοριανούς να διαφύγουν με πολεμικό υλικό, που είχαν κλέψει από τα ναυπηγεία του Ντούρο. Υποκύπτοντας στη δημόσια πίεση, ο Ανώτατος Καγκελάριος Τολ Κρέσα έχρισε τον Ρέβαν Ανώτατο Διοικητή του Δημοκρατικού Στρατού. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ένας στόλος πολεμικών σκαφών των Μανταλοριανών επιτέθηκαν στον πλανήτη εξορύξεων Τιμπάνα του Μπέσπιν, που φιλοξενούσε μια μεταλλευτική υποδομή που χτίστηκε από τον πολύτιμο καρβονίτη του πλούσιου πλανήτη Έμπρες Τέτα. Οι επιτιθέμενοι κατέστρεψαν τις περισσότερες από τις εξορυκτικές επιχειρήσεις στην τροχιά του Μπέσπιν, ελπίζοντας να διακόψουν την παροχή αερίου Τιμπάνα από τη Δημοκρατία.
Δημοκρατική αντεπίθεση[]
Απωθώντας τους[]
- «Δεν κέρδισαν τα σκάφη σου, οι άνδρες σου, ούτε η περίφημη "μάχη για ελευθερία" αυτήν, την τελική μάχη του πολέμου. Υπερίσχυσες χάρη στις πράξεις ενός ανθρώπου, του Τζεντάι Ρέβαν. Οι στρατηγικές και οι τακτικές του νίκησαν τους καλύτερους από εμάς. Ακόμη και ο ίδιος ο Μάνταλορ αιφνιδιάστηκε από την αγριότητα, την επιμονή και την επιδεξιότητα των σχεδίων του Ρέβαν.»
- — Κάντερους Όρντο
Οι Τζεντάι ηγούνται της μάχης.
Κατά τη διάρκεια του 3961 ΠΜΓ και 3960 ΠΜΓ, ο Ρέβαν οδήγησε το Ναυτικό της Δημοκρατίας στην επίθεση κατά των Μανταλοριανών. Την περίοδο εκείνη η Δημοκρατία απελευθέρωσε τον Τάρις, ending the lengthy siege and occupation of the world. Ο ίδιος ο Ρέβαν πρωτοστάτησε στην επίθεση, οδηγώντας μια ομάδα Τζεντάι στη μάχη στην Υπόγεια Πόλη του Τάρις. Εκεί, απελευθέρωσε μια ομάδα σκλάβων που επρόκειτο να πουληθούν στο σκλαβοπάζαρο, και ένας από αυτούς—ένας διαισθητικός της Δύναμης Κάθαρ ονόματι Τζουχάνι—ενθαρρύνθηκε από έναν από τους συμπατριώτες του Ρέβαν να ενταχθεί στο Τάγμα των Τζεντάι. Χάρη στην τακτική ανδρεία του Ρέβαν, η Δημοκρατία πέτυχε τη μία νίκη μετά την άλλη, αλλά δεν ήταν χωρίς κόστος: ο Ρέβαν γινόταν όλο και πιο πρόθυμος να θυσιάσει πληθυσμούς και βασικούς πλανήτες, για να κερδίσει νίκες αλλού και κατάλαβε ότι η βιομηχανική ισχύς της Δημοκρατίας ήταν το κλειδί για τη νίκη.
Οι "Ηθικές περικοπές" έγιναν κοινό φαινόμενο υπό την ηγεσία του Ρέβαν, καθώς μαζί με τον Μάλακ ξεκίνησαν να υιοθετούν την πολιτική της νίκης με κάθε κόστος. Στις αρχές του 3961 ΠΜΓ, ανακάλυψαν αρχαία ερείπια των Ρακάτα στον Νταντουίν, όπου βρήκαν έναν Αστρικό Χάρτη—ένα λείψανο των Ρακάτα, το οποίο έδειχνε πού βρισκόταν ο διαστημικός σταθμός γνωστός ως ο Αστρικό Σιδηρουργείος. Ο Ρέβαν σύντομα ανακάλυψε ακόμα έναν Αστρικό Χάρτη στον πλανήτη Κασίιικ, και λίγο αργότερα, επισκέφτηκε για λίγο τον ταφικό πλανήτη των Σιθ, τον Κόριμπαν. Χάρη στην επίσκεψη του Ρέβαν στο πλανήτη Μάλακορ 5 οι Τζεντάι ανακάλυψαν την Ακαδημία Τράιους, έναν ναό γνώσης των Σιθ, και ο Ρέβαν άρχισε να σαγηνεύεται από τη σκοτεινή πλευρά της Δύναμης καθώς έμαθε τη γνώση της.
Αν και υπό την κυριαρχία της σκοτεινής πλευράς, ο Ρέβαν και ο Μάλακ δεν απαρνήθηκαν αρχικά τους τρόπους των Τζεντάι και συνέχισαν να ηγούνται της Δημοκρατίας ενάντια στους Μανταλοριανούς. Από τον Περλέμιαν, οι δυνάμεις της Δημοκρατίας επιτέθηκαν σε πλανήτες στο Διάστημα των Μανταλοριανών—το σύστημα Βόρζιντ ήταν το πρώτο που υποδουλώθηκε, και στη συνέχεια η Δημοκρατία χώρισε τις δυνάμεις της στα δύο. Στην επίθεση στο σύστημα Λουκάζεκ η Δημοκρατία υποχώρησε, αλλά επιτυχώς κατέλαβε το σύστημα Στένος και ύστερα το σύστημα Έλομ. Από εκεί, συνέχισε στο Νεφέλωμα Τζάγκα.
Στρατιώτες της Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια του πολέμου
Ωστόσο, η Μάχη του Νεφελώματος Τζάγκα έληξε καταστροφικά—παρά την παρουσία του Ρέβαν και του Μάλακ, οι δυνάμεις του Κάσους Φετ κατάφεραν να βγουν νικητές και ο Φετ έγινε περιβόητος, επειδή επιβιβάστηκε προσωπικά σε μία από τις ναυαρχίδες της Δημοκρατίας και σκότωσε τον κυβερνήτη. Λίγο αργότερα, στη Μάχη του Άλθιρ, δυνάμεις με επικεφαλή τον Ρέβαν εξολόθρευσαν το μεγαλύτερο μέρος των χερσαίων δυνάμεων των Μανταλοριανών, ανακτώντας τον βιομηχανικό πλανήτη, μετά από περίπου είκοσι πέντε χρόνια στην κατοχή τους. Αργά στους Πολέμους των Μανταλοριανών, ο Ρέβαν διέταξε τις δυνάμεις του να ανακαταλάβουν τον πλανήτη Όντερον και τον δορυφόρο του, τον Ντξουν, ο οποίος ήταν ένα πολύ οχυρωμένο προπύργιο των Μανταλοριανών. Μια μεγάλης κλίμακας επίθεση οργανώθηκε για την κατάληψη του Ντξουν, αλλά η επίθεση ήταν πολύ κοστοβόρα για τη Δημοκρατία—ο εχθρός είχε δεκαετίες για να οχυρώσει τον δορυφόρο, με άμυνες που περιλάμβαναν ναρκοπέδια, παγίδες, αντιεροπορικούς πυργίσκους, και τα θηρία της ζούγκλας.
Το σχέδιο μάχης του Ρέβαν απαιτούσε να αναπτυχθούν πολεμικά ανδροειδή στον δορυφόρο για να καταστρέψουν τους αντιαεροπορικούς πυργίσκους και στη συνέχεια οι δυνάμεις του—με επικεφαλή την Τζεντάι στρατηγό Μίτρα Σούρικ—εκτέλεσαν εκατοντάδες μικρούς αντιπερισπασμούς, για να δοκιμάσουν τις άμυνες των Μανταλοριανών. Η Σούρικ έχασε τις περισσότερες από τις δυνάμεις της, όταν επιτέθηκαν σε ένα ναρκοπέδιο σε μια προσπάθεια να χτυπήσουν τις θέσεις Μανταλοριανών, αλλά ασχέτως αυτού εκτέλεσε τα σχέδια του Ρέβαν. Η μάχη διήρκεσε μήνες καθώς οι Μανταλοριανοί αρνήθηκαν να υποχωρήσουν, με αποτέλεσμα απίστευτα υψηλές απώλειες—βετεράνοι της μάχης δήλωσαν ότι η Δημοκρατία έχασε δέκα στρατιώτες για κάθε Μανταλοριανό που σκοτώθηκε. Παρά το κόστος, η Δημοκρατία κατέλαβε τελικά τον δορυφόρο, ωθώντας τους Μανταλοριανούς πίσω προς τον Εξωτερικό Δακτύλιο.
Αναμέτρηση[]
- «Θυμάμαι τα σκάφη. Η ύστατη μάχη της Δημοκρατίας. Τα κουρασμένα απομεινάρια του στόλου μας, του μεγαλύτερου που θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε, αλλά ήταν κατεστραμμένος, εξασθενημένος και ευάλωτος. Οι Μανταλοριανοί δεν μπορούσαν να αντισταθούν. Μας ξέσκισαν σαν κτήνη, κάνοντας τα σκάφη μας παλιοσίδερα, καθώς πολεμούσαμε. Θυμάμαι την έκφρασή σου, όταν γύρισες προς εμένα. Ήταν το μεγαλύτερο διάστημα που με είχες κοιτάξει. Δεν είπες κουβέντα—απλώς έγνεψες. Τα γεγονότα κινούνται γρήγορα, ακόμα και στα όνειρά μου. Λάμψεις, εκρήξεις, εσύ—πέφτεις. Μπορούσα να νιώσω τον πόνο γύρω μου. Και ύστερα, η ανάμνηση. Τα παρασυρόμενα κουφάρια των μανταλοριανών σκαφών, οι νεκροί—σύμμαχοι, φίλοι, ξένοι. Και ύστερα η ηχώ. Παρατεταμένη. Ο ήχος που με ξυπνάει στους εφιάλτες μου.»
- — Μπάο-Νταρ
Ο Μάνταλορ και ο Ρέβαν μονομαχούν.
Κύριο άρθρο: 
Το 3960 ΠΜΓ ο Ρέβαν απώθησε τους Μανταλοριανούς όλο και πιο πίσω, και η Δημοκρατία ανέκτησε το σύστημα Λιάνα. Ύστερα, επέβαλε μια τελική αναμέτρηση στο Μάλακορ 5, αναπτύσσοντας έναν τεράστιο στόλο στον πλανήτη, με σκοπό να παρασύρει τους Μανταλοριανούς να επιτεθούν. Ο Ρέβαν διέθετε, επίσης, ένα υπερόπλο, το οποίο είχε κατασκευάσει μυστικά: τη Γεννήτρια Μαζικής Σκιάς, ένα βαρυτικό όπλο σχεδιασμένο από τον Ζάμπρακ μηχανικό Μπάο-Νταρ. Η γεννήτρια προοριζόταν ως το επίκεντρο της παγίδας στο Μάλακορ, όπου ο Ρέβαν ήλπιζε να δώσει τέλος στη σύγκρουση. Χώρισε τις δυνάμεις του στα δύο, δίνοντας τον μισό στόλο στη Μίτρα Σούρικ, για να παρασύρει τους Μανταλοριανούς στην εμβέλεια του υπερόπλου και αναθέτοντάς της την ενεργοποίηση της Γεννήτριας Μαζικής Σκιάς. Ωστόσο, ο ίδιος καθυστέρησε έξω από το σύστημα Μάλακορ από μια αναγνωριστική ομάδα των Μανταλοριανών, και όταν έφτασε στο σύστημα, μια τεράστια ναυτική μάχη ήταν σε εξέλιξη μεταξύ του στόλου του Μάνταλορ του Υπέρτατου και των σκαφών της Σούρικ.
Ο Μάνταλορ, συνειδητοποιώντας ότι η ήττα ήταν αναπόφευκτη λόγω των ενισχύσεων της Δημοκρατίας, προκάλεσε τον Ρέβαν να μονομαχήσουν στη ναυαρχίδα του. Ο Ρέβαν αποδέχτηκε την πρόκλησή του και επιβιβάστηκε στο σκάφος, όπου μονομάχησε μέχρι θανάτου με τον πολέμαρχο. Παρά τη δύναμη του Μάνταλορ, τελικά νικήθηκε από τον αντίπαλό του Τζεντάι. Ο Ρέβαν τσάκισε τον Μανταλοριανό, ο οποίος πέθανε στα πόδια του. Καθώς ο Τάουνγκ έφτυνε αίμα, έβγαλε τη μάσκα του και άρχισε να μιλά στον Ρέβαν για το πώς τον είχαν προδώσει. Ο Μάνταλορ εξήγησε πώς οι Σιθ τον είχαν χειραγωγήσει, καθώς το ξόρκι τους είχε τσακίσει τις τελευταίες στιγμές του, και για να αποδείξει την ιστορία του, έδωσε στον Ρέβαν τις συντεταγμένες του πλανήτη Ρέκιαντ. Καθώς ο Μάνταλορ πέθανε, ο Ρέβαν πήρε τη Μάσκα του Μάνταλορ, το σύμβολο της ηγεσίας των Μανταλοριανών, ως λάφυρο πολέμου, εμποδίζοντας την εκλογή ενός νέου Μάνταλορ.
Με τη νίκη του Ρέβαν επί του Μάνταλορ, οι δυνάμεις της Δημοκρατίας άρχισαν να ωθούν τον στόλο των Μανταλοριανών όλο και πιο κοντά στον Μάλακορ 5, αλλά υπέστησαν επίσης μεγάλες απώλειες στη διαδικασία, αναγκάζοντας τη Σούρικ να διατάξει τον Μπάο-Νταρ να ενεργοποιήσει τη Γεννήτρια Μαζικής Σκιάς. Τόσο τα σκάφη του Ρέβαν όσο και της Σούρικ ήταν εκτός εμβέλειας του όπλου και παρακολούθησαν με τρόμο, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του στόλου των Μανταλοριανών και ένα μεγάλο μέρος του στόλου της Δημοκρατίας ελκύονταν προς τον πλανήτη σε μια τεράστια δίνη βαρύτητας. Δεκάδες χιλιάδες πέθαναν, καθώς εκατοντάδες σκάφη συνετρίβησαν στην επιφάνεια του Μάλακορ, καταστρέφοντας τον άλλοτε καταπράσινο κόσμο και τσακίζοντας τον πυρήνα του πλανήτη. Η Δημοκρατία υπέστη απίστευτες απώλειες, όχι όμως όσες οι Μανταλοριανοί, και ο τεράστιος αριθμός των θανάτων προκάλεσε σημαντική πληγή στη Δύναμη. Η Σούρικ ήταν ο πιο κοντινός Τζεντάι στη δίνη για να επιζήσει, και ενστικτωδώς διέκοψε τη δική της σύνδεση με τη Δύναμη, για να αποφύγει τον θάνατο από το ωστικό κύμα που προέκυψε. Στον απόηχο της απόλυτης καταστροφής, οι υπόλοιποι Μανταλοριανοί μετέδωσαν την άνευ όρων παράδοσή τους στη Δημοκρατία.
Έκβαση[]
Η Δημοκρατία[]
- «Όταν έφυγαν μετά το τέλος των Μανταλοριανών Πολέμων, ήταν Τζεντάι. Όταν επέστρεψαν… ήταν κάτι διαφορετικό.»
- — Ο Καρθ Ονάσι, αναφερόμενος στους Ρέβαν και Μάλακ
Οι Νταρθ Ρέβαν και Νταρθ Μάλακ, πρώην ήρωες των Μανταλοριανών Πολέμων
Στον απόηχο του πολέμου, το Συμβούλιο των Τζεντάι απαίτησε από τους υπόλοιπους Ρεβανσιστές—δηλαδή, τους Ρέβαν, Μάλακ και Σούρικ—να επιστρέφουν στον Κόρισαντ και να κριθούν για τις πράξεις τους κατά το τέλος του πολέμου. Ο Ρέβαν και ο Μάλακ αρνήθηκαν και μετέφεραν τις υπόλοιπες δυνάμεις τους στις Άγνωστες Περιφέρειες στα βόρεια, ισχυριζόμενοι ότι καταδιώκουν τους εναπομείναντες Μανταλοριανούς. Η Σούρικ επέλεξε να επιστρέψει στο Συμβούλιο, καθώς στερήθηκε τη Δύναμη. Ο Μάλακ προέτρεψε τον Ρέβαν να χρησιμοποιήσει το νέο του HK-47 ανδροειδές δολοφόνο για να σκοτώσει τη Σούρικ, αλλά εκείνος αρνήθηκε, ισχυριζόμενος ότι ήταν "ήδη νεκρή". Ο Ρέβαν είχε κατασκευάσει το HK-47 για να δολοφονήσει επιλεγμένους αντιπάλους, καθώς προσπαθούσε να αποτρέψει την ανάγκη για μάχες όπως του Μάλακορ. Ο Ρέβαν και ο Μάλακ σύντομα άφησαν τις δυνάμεις τους πίσω, καθώς ταξίδεψαν μόνοι στον Ρέκιαντ, προσπαθώντας να επιβεβαιώσουν την ιστορία του Μάνταλορ. Εκεί, οι δύο Τζεντάι ανακάλυψαν τον τάφο του Ντράμαθ και ένα ντάτακρον που περιέγραφε την ιστορία του και την ύπαρξη μιας κρυμμένης αυτοκρατορίας των Σιθ; πριν αναχωρήσει από τον Ρέκιαντ, ο Ρέβαν επέλεξε να αφήσει τη Μάσκα του Μάνταλορ στον τάφο του Ντράμαθ.
Ο Ρέβαν και ο Μάλακ ακολούθησαν το μονοπάτι του κρυμμένου Σιθ στην πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας στον Ντρόμουντ Κάας, όπου προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Αυτοκράτορα Σιθ και να τον εμποδίσουν να εισβάλει στη Δημοκρατία; ωστόσο, εκείνος κυρίευσε το μυαλό τους και τους έστρεψε πλήρως στη σκοτεινή πλευρά, κάνοντάς τους υπηρέτες του. Αντίστοιχα, χρίζοντας τους Νταρθ Ρέβαν και Νταρθ Μάλακ, Σκοτεινούς Άρχοντες των Σιθ, ο Αυτοκράτορας τους έστειλε πίσω ως πράκτορές του για να εισβάλουν στη Δημοκρατία, αναθέτοντας τους να εντοπίσουν το Αστρικό Σιδηρουργείο. Εν αγνοία του Αυτοκράτορα, οι δυο τους απελευθερώθηκαν από τον έλεγχό του λίγο μετά την αναχώρησή τους από τον Ντρόμουντ Κάας, και εν αγνοία τους υιοθέτησαν τις εντολές του Αυτοκράτορα ως δικές τους επιθυμίες. Εντοπίζοντας το Αστρικό Σιδηρουργείο στις Άγνωστες Περιοχές, χρησιμοποίησαν τον διαστημικό σταθμό για να φτιάξουν έναν τεράστιο στόλο πολεμικών σκαφών, τον οποίο συνδύασαν με τους οπαδούς τους από τους Μανταλοριανούς Πολέμους και δημιούργησαν μια νέα Αυτοκρατορία των Σιθ. Ο ναύαρχος Κάραθ ήταν ένας από τους πολλούς υψηλόβαθμους αξιωματικούς της Δημοκρατίας που εντάχθηκαν στους νέους Σιθ, και το 3959 ΠΜΓ ο Ρέβαν οδήγησε την αυτοκρατορία του σε εισβολή στη Δημοκρατία. Αυτή η επακόλουθη σύγκρουση, η οποία έγινε γνωστή ως Εμφύλιος Πόλεμος των Τζεντάι, διήρκεσε μέχρι το 3956 ΠΜΓ, όταν ο λυτρωμένος Ρέβαν νίκησε τον πρώην μαθητευόμενό του στη Μάχη του Ρακάτα Πράιμ.
Μια ομάδα προσφύγων, συμπεριλαμβανομένων αρκετών πλουσίων επιχειρηματιών, συνέτριψαν το μεταγωγικό τους στον πλανήτη Μάκεμπ, ενώ προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τους επιδρομείς Μανταλοριανούς κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο Μάκεμπ βρισκόταν εκτός μεγάλων υπερδιαστημικών διαδρομών, και τα επόμενα πενήντα χρόνια οι επιζώντες—υπό την ηγεσία του μεγιστάνα Σεμάκο Θάλιεν—έχτισαν οικισμούς και αποκατέστησαν την επαφή με τον γαλαξία, χρησιμοποιώντας τα πολύτιμα ορυκτά του πλανήτη και τις μονάδες και την επιρροή τους, για να μετατρέψουν τον Μάκεμπ σε έναν εξαιρετικά κερδοφόρο κόσμο. Παραμένοντας σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητος από τη Δημοκρατία, ο Μάκεμπ προσέλκυσε εταιρικούς ηγέτες, τραπεζικές επιχειρήσεις και πλούσιους τουρίστες και σύντομα ανέπτυξε πολλά πολυτελή θέρετρα. Η τεχνολογία Εγκλωβιστών, η βάση για τη δημιουργία του καταδρομικού κλάσης-Εγκλωβιστής και τη Γεννήτρια Μαζικής Σκιάς, αναπτύχθηκε από Ζάμπρακ μηχανικούς κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης και έγινε μια συχνά χρησιμοποιούμενη τακτική της χιλιετίας μετά τους Μανταλοριανούς Πολέμους. Η τεχνολογία εγκλωβισμού, συγκεκριμένα τα βαρυτικά πηγάδια σε σκάφη, οδήγησε σε μια σειρά προόδων και αντιμέτρων κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών; οι αρκετά αδύναμοι Εγκλωβιστές των Μανταλοριανών Πολέμων σύντομα κατέστησαν αναποτελεσματικοί από την καλύτερη τεχνολογία αισθητήρων υπερκινητήρων και μονάδες πολυφασικών μηδενικών πεδίων, και ο Πόλεμος των Κλώνων σχεδόν τέσσερις χιλιάδες χρόνια αργότερα ενέπνευσε νέα έρευνα στην τεχνολογία. Όπλα ιόντων χρησιμοποιήθηκαν επίσης ευρέως κατά τη διάρκεια και μετά τους Μανταλοριανούς Πολέμους, καθώς αποδείχθηκαν αποτελεσματικοί στην απενεργοποίηση των όπλων των επιδρομέων. Χιλιάδες χρόνια αργότερα, στην εποχή της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας, ο επιστήμονας Μπέβελ Λέμελισκ συμπεριέλαβε τη Γεννήτρια Μαζικής Σκιάς σε μια λίστα ιστορικών υπερόπλων στο Αυτοκρατορικό Εγχειρίδιο: Ο Οδηγός ενός Κυβερνήτη. Ωστόσο, μέχρι εκείνη τη στιγμή οι ακριβείς λεπτομέρειες της επίδρασης του όπλου στον Μάλακορ 5 ήταν άγνωστες, αν και ο πλανήτης είχε προ πολλού καταστραφεί.
Οι Μανταλοριανοί[]
- «Ο πόλεμος με τη Δημοκρατία υποτίθεται ότι θα ήταν η πιο ένδοξη μάχη της ιστορίας μας αλλά… μας κόστισε πολύ. Υποθέτω ότι δεν σκεφτήκαμε πόσα θα μπορούσαμε να χάσουμε.»
- — Κάντερους Όρντο
Ο Μάνταλορ ο Προστάτης
Στις εβδομάδες που ακολούθησαν τη Μάχη του Μάλακόρ 5—που έγινε γνωστή ως Άνι'λα Ακάαν, ή Μεγάλη Τελευταία Μάχη, στα Μαντόα—ο Ρέβαν διέταξε να αφαιρέσουν τα όπλα και την πανοπλία των εναπομεινάντων Μανταλοριανών και επίσης να διαλύσουν τα πολεμικά τους ανδροειδή Βασιλίσκους. Γνωρίζοντας ότι θα συνέχιζαν τον αγώνα αν εμφανιζόταν ένας νέος ηγέτης, ο Ρέβαν κράτησε τη Μάσκα του Μάνταλορ, με την απώλειά της να τους αποθαρρύνει σε μεγάλο βαθμό. Οι περισσότεροι σύντομα έγιναν μισθοφόροι ή κυνηγοί επικηρυγμένων, καθώς οι φυλές τους διασπάστηκαν—χωρίς τη Μάσκα, οι διάφορες φυλές πολέμησαν μεταξύ τους για την εξουσία. Τα επόμενα χρόνια, μερικές φυλές, όπως η Φυλή Όρντο, άρχισαν να ψάχνουν για τη Μάσκα, εντοπίζοντας όλους τους πιθανούς κόσμους που θα μπορούσε να είχε φτάσει ο Ρέβαν στις τρεις ημέρες κατά τις οποίες εξαφανίστηκε μαζί με τον Μάλακ μετά τον Μάλακορ. Λιγότεροι από πενήντα Μανταλοριανούς συμμετείχαν στην αναζήτηση στον πρώτο πλανήτη, για την οποία χρειάστηκαν δύο χρόνια, αλλά καθώς μετακινούνταν από πλανήτη σε πλανήτη, ο αριθμός τους αυξανόταν καθώς περισσότερες φυλές ενώθηκαν μαζί τους. Η αναζήτηση για τη μάσκα ένωσε τις φυλές των Μανταλοριανών πίσω από έναν κοινό σκοπό, και όταν ξεκίνησαν να ψάχνουν για τον Ρέκιαντ το 3954 ΠΜΓ, πάνω από εκατό φυλές συμμετείχαν στην έρευνα.
Ο Ρέβαν, ο οποίος είχε χάσει τις αναμνήσεις του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου των Τζεντάι, ζήτησε τη βοήθεια του φίλου του, του Κάντερους Όρντο—ο οποίος είχε πολεμήσει στο πλευρό του Ρέβαν ως ένας από τους συντρόφους του κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου των Τζεντάι—για να διερευνήσει τις αναμνήσεις που είχε από το 3954 ΠΜΓ, και οι δυο τους ταξίδεψαν στον Ρέκιαντ για να συμμετάσχουν στην έρευνα. Με τη βοήθεια του Ρέβαν, ο Κλαν Όρντο ανακάλυψε τη Μάσκα στον τάφο του Ντράμαθ και ο Ρέβαν έπεισε τον Όρντο να τη φορέσει ως Μάνταλορ ο Προστάστης. Πριν αναχωρήσει για να επαναλάβει τα βήματά του και του Μάλακ στις Άγνωστες Περιοχές, ο Ρέβαν ζήτησε από τον νέο Μάνταλορ να αποκαταστήσει τη δύναμη των Μανταλοριανών προκειμένου να προστατεύσει τη Δημοκρατία από τη μυστηριώδη απειλή των Σιθ. Ο Προστάτης πέρασε τα επόμενα χρόνια επανενώνοντας τις φυλές και ανοικοδόμησε τη στρατιωτική τους δύναμη, ιδρύοντας ένα αρχηγείο στον Ντξουν, καθώς αποκατέστησε το κίνημα των Νεο-Σταυροφόρων. Στους Σκοτεινούς Πολέμους μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου των Τζεντάι, ένας από τους νέους Άρχοντες Σιθ που ανέβηκαν στην εξουσία ήταν ο Νταρθ Νάιλους, ένας επιζών της Μάχης του Μάλακορ που μεταμορφώθηκε από την εμπειρία και έγινε ένα ον που λαχταρούσε ενέργεια της Δύναμης, καθώς και μια ζωντανή πληγή στη Δύναμη. Ο Νάιλους ανέσυρε το Λεηλάτης, ένα από τα καταδρομικά μάχης κλάσης-Σεντούριον που είχαν καταστραφεί στην Μάχη του Μάλακορ 5, από την επιφάνεια του πλανήτη χρησιμοποιώντας τη Δύναμη και το οικειοποιήθηκε ως δική του ναυαρχίδα. Το Λεηλάτης καταστράφηκε τελικά, τόσο από τις δυνάμεις της Δημοκρατίας όσο και από τις δυνάμεις των Μανταλοριανών, με τον Μάνταλορ τον Προστάτη να συνοδεύει τη Μίτρα Σούρικ—μέχρι τότε γνωστή ως Εξόριστη Τζεντάι—σε μια τελική επίθεση στο σκάφος, καθώς οι δυνάμεις του πολεμούσαν στο πλευρό της Δημοκρατίας.
Παρά την αποτυχία των Μανταλοριανών Πολέμων, οι μεταρρυθμίσεις του Μάνταλορ του Υπέρτατου είχαν διαρκή αποτελέσματα στην κοινωνία τους—το είδος των Τάουνγκ σχεδόν αφανίστηκε, με τις φυλές να γίνονται Ανθρωποκρατούμενες και να αποδέχονται εκείνους τους πολεμιστές που αποδείχθηκαν άξιοι. Στην κουλτούρα των Μανταλοριανών, ένα τελετουργικό γνωστό ως Γκερόια ντε Χαράν, 'η "παιχνίδι εξόντωσης", αναπτύχθηκε στους αιώνες μετά τους Μανταλοριανούς Πολέμους. Η κληρονομιά του ηττημένου διαγραφόταν και πολλοί πίστευαν ότι ήταν μια συμβολική αφήγηση των μεγαλύτερων νικών των Νεο-Σταυροφόρων κατά τη διάρκεια των Μανταλοριανών Πολέμων. Ωστόσο, ο Μάνταλορ ο Προστάτης ήταν ο τελευταίος γνωστός Μάνταλορ, που φόρεσε τη Μάσκα του Μάνταλορ, η οποία εξαφανίστηκε μετά το θάνατό του.
Παρασκήνιο[]
- «Λοιπόν, υπάρχει πόλεμος και υπάρχει και πόλεμος — και κάτι τέτοιο συμβαίνει εδώ. Οι άνθρωποι στον Τάρις, κοντά στα σύνορα, όπου το #0 διαπίστωσε ότι η Δημοκρατία και οι Μανταλοριανοί κουβεντιάζουν άσκοπα για πάνω από έναν χρόνο, αισθάνονται ότι βρίσκονται σε πόλεμο. Οι κοινοί πολίτες στον Κόρισαντ; όχι και τόσο. Το αποτέλεσμα είναι μια πιο ισορροπημένη εικόνα για όσους θέλουν να βάλουν τα γεγονότα σε ένα απλό χρονοδιάγραμμα— όπως και με πολλούς επίγειους πολέμους, υπάρχουν περισσότερες από μία ημερομηνίες έναρξης. Τότε οι Μανταλοριανοί άρχισαν να επιτίθενται σε κόσμους που δεν ανήκαν στη Δημοκρατία; τότε η Δημοκρατία παρενέβη σε μία από αυτές τις επιθέσεις.; και, τώρα, όταν οι Μανταλοριανοί τής επιτέθηκαν με πλήρη ισχύ.»
- — Ο Τζον Τζάκσον Μίλερ, στις σημειώσεις του για το τεύχος 8 της σειράς κόμικ Star Wars: Knights of the Old Republic
Ο χάρτης των Μανταλοριανών Πολέμων στο βιβλίο Ο Βασικός Άτλας
Οι Μανταλοριανοί Πόλεμοι αναφέρθηκαν για πρώτη φορά στο βιντεοπαιχνίδι Star Wars: Knights of the Old Republic, το οποίο κυκλοφόρησε από την BioWare το 2003. Η σύγκρουση δημιουργήθηκε ως παρασκήνιο για πολλούς από τους βασικούς χαρακτήρες του παιχνιδιού, όπως ο Νταρθ Μάλακ, ο Ρέβαν και ο Κάντερους Όρντο και επεκτάθηκε στο σίκουελ Star Wars: Knights of the Old Republic II: The Sith Lords το 2004. Εκτός από υλικό που σχετίζεται με το βιντεοπαιχνίδι, η σύγκρουση δεν αναφέρθηκε σε πολλές πηγές μέχρι το τέλος του 2005, όταν συζητήθηκε στο The New Essential Chronology. Η σειρά βιβλίων κόμικ Knights of the Old Republic, η οποία ξεκίνησε το 2006, ήταν η πρώτη που απεικόνισε οπτικά τη σύγκρουση; διάφορες μάχες εμφανίστηκαν σε διαφορετικά τόξα ιστορίας της σειράς, ξεκινώντας από την πρώτη εμφάνιση της σύγκρουσης στο τεύχος 6. Ο Τζον Τζάκσον Μίλερ, ο συγγραφέας της σειράς, χρησιμοποίησε τα κόμικ για να κάνει τους Μανταλοριανούς μαχητική δύναμη, εξελίσσοντάς τους από ατομικιστές πολεμιστές που εμφανίστηκαν στη σειρά κόμικ Star Wars: Tales of the Jedi και στρατιώτες με χρωματιστές στολές που εμφανίστηκαν στα βιντεοπαιχνίδια Knights of the Old Republic.
Η ημερομηνία έναρξης της σύγκρουσης διαφέρει μεταξύ των πηγών—το παιχνίδι Knights of the Old Republic δίνει δύο ημερομηνίες έναρξης, με την έναρξη των Μανταλοριανών Πολέμων το 3976 ΠΜΓ, σύμφωνα με τους Μανταλοριανούς, και το 3963 ΠΜΓ, σύμφωνα με τη Δημοκρατία. Ωστόσο, τα The New Essential Chronology and The Ultimate Visual Guide αντίστοιχα τοποθέτησαν τη λήξη στο 3995 ΠΜΓ και 3961 ΠΜΓ. Η σειρά κόμικ Knights of the Old Republic συμφιλίωσε τους αντικρουόμενους ισχυρισμούς των Μανταλοριανών και της Δημοκρατίας σχετικά με την ημερομηνία έναρξης, εξηγώντας ότι οι Μανταλοριανοί έκαναν επιδρομές για χρόνια πριν από τον "Ψεύτικο Πόλεμο" του 3965–3964 ΠΜΓ, μετά από τον οποίο ξέσπασε η ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της Δημοκρατίας και των Μανταλοριανών το 3963 ΠΜΓ. Το Knights of the Old Republic Campaign Guide, που κυκλοφόρησε το 2008, τοποθέτησε τη Μάχη του Μάλακορ 5 το 3960 ΠΜΓ αντί για το 3961 ΠΜΓ, και συμπεριέλαβε επίσης τον Ψεύτικο Πόλεμο στους Μανταλοριανούς Πολέμους, με ημερομηνία έναρξης το 3965 ΠΜΓ. Ο Οδηγός Εκστρατείας εξήγησε ότι οι Μανταλοριανοί έκαναν επιδρομές στον Εξωτερικό Δακτύλιο από το 3976 ΠΜΓ, αλλά η Δημοκρατία δεν ενεπλάκη πραγματικά με τους εισβολείς μέχρι το 3965 ΠΜΓ και η πραγματική εισβολή στη Δημοκρατία ξεκίνησε στα τέλη του 3964 ΠΜΓ. Το βιβλίο Ο Βασικός Άτλας του 2009 επιβεβαίωσε ξανά τη χρονολόγηση του βιβλίου Οδηγός Εκστρατείας και επίσης έκανε μια περαιτέρω ανάλυση των κύριων Μανταλοριανών Πολέμων, εισάγοντας μια σειρά νέων μαχών σε έναν χάρτη της σύγκρουσης.
Οι τρεις διάδρομοι εισβολής που χρησιμοποίησαν οι Μανταλοριανοί κατά τη διάρκεια της Επέλασης αποτέλεσαν αντικείμενο σύγχυσης μεταξύ διαφόρων πηγών. Ο Βασικός Άτλας παρουσιάζει έναν χάρτη των Μανταλοριανών Πολέμων, και οι τρεις διάδρομοι εισβολής φαίνεται ότι είναι τρεις εκστρατείες που ξεκινούν από τον Τάρις, συμφωνώντας με τη δήλωση του Κάντερους Όρντο ότι οι Μανταλοριανοί εισέβαλαν στη Δημοκρατία μέσω τριών παρακείμενων τομέων. Το 2012 το βιβλίο Ο Βασικός Οδηγός Μάχης προσδιορίζει τους διαδρόμους ως τη βόρεια εκστρατεία, την εκστρατεία προς τον Πυρήνα, που περιλαμβάνει τον Σερόκο, και τη νότια εκστρατεία που ξεκινά με τον Έρες 2. Ωστόσο, ο Έρες είναι κομμάτι του Θριάμβου των Μανταλοριανών, ο οποίος ξεκινά το 3962 ΠΜΓ. Ενώ το Warfare παρουσιάζει τη μάχη ως ενδο-συμπαντική, στην προφορική παρουσίαση που δόθηκε χιλιάδες χρόνια αργότερα, αυτό δεν είναι απαραίτητα απόλυτα ακριβές. Ο χάρτης του Άτλαντα εισάγει επίσης μια εκστρατεία στο ανατολικό άκρο του γαλαξία, που διαδραματίζεται το 3963 ΠΜΓ και δεν αναφέρεται σε καμία άλλη πηγή. Ωστόσο, το κείμενο υποδεικνύει ότι αυτές οι μάχες έλαβαν χώρα στην πραγματικότητα εκ των προτέρων, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας μέχρι την κύρια σύγκρουση, και το κείμενο υποστηρίζεται από τα βιβλία Warfare και The New Essential Chronology.
Η The Complete Star Wars Encyclopedia, που εκδόθηκε το 2008, αναφέρει τη σύγκρουση σε πολλές καταχωρήσεις, αν και υπάρχουν ορισμένα σφάλματα. Το λήμμα του Κάσους Φετ αναφέρει λανθασμένα ότι η Μάχη του Συμπλέγματος Τζάγκα συνέβη πριν από τους Μανταλοριανούς Πολέμους, κάτι που αντικρούεται από τα άλλα λήμματα και από το υλικό στο οποίο αναφέρεται η μάχη. Ένα άλλο χρονολογικό ζήτημα επικεντρώνεται στο όταν οι Ρεβανσιστές εντάχθηκαν ενεργά στο Στρατό της Δημοκρατίας. Σύμφωνα με τον διάλογο της Μπάστιλα Σαν στο πρώτο βιντεοπαιχνίδι, οι Ρεβανσιστές εντάχθηκαν στη Δημοκρατία πέντε χρόνια πριν από το παιχνίδι, το οποίο τοποθετείται στο 3956 ΠΜΓ—τοποθετώντας συνεπώς την είσοδο των Ρεβανσιστών στον πόλεμο το 3961 ΠΜΓ. Ωστόσο, μεταγενέστερες πηγές την τοποθετούν το 3963 ΠΜΓ. Ο Βασικός Οδηγός Μάχης προσπάθησε να συμβιβάσει την αντίφαση, εξηγώντας ότι ο Ρέβαν διορίστηκε Ανώτατος Διοικητής του Στρατού της Δημοκρατίας το 3962 ΠΜΓ.
Εμφανίσεις[]
- Knights of the Old Republic 0 (Μόνο ως αναφορά)
- "The Taris Holofeed: Prime Edition" — Star Wars: Knights of the Old Republic/Rebellion flip-book (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 5 (Πρώτη εμφάνιση) (Όραμα)
- Knights of the Old Republic 6
- Star Wars: Knights of the Old Republic: Flashpoint
- Knights of the Old Republic 12 (Μόνο ως αναφορά)
- Labor Pains στο Hyperspace (άρθρο) (το περιεχόμενο αφαιρέθηκε από το StarWars.com; νέος σύνδεσμος στο Suvudu; εφεδρικός σύνδεσμος) (Μόνο έμμεση αναφορά)
- Knights of the Old Republic 13
- "The Admiral's List: Jimas Veltraa Memorial Edition" — Knights of the Old Republic 13 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 14
- "The Adjudicator Special Report: The Outer Rim" — Knights of the Old Republic 14 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 15
- "The Taris Holofeed: Siege Edition" — Knights of the Old Republic 15 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 16 (Μόνο ως αναφορά)
- "The Admiral's List: Remember Serroco! Edition" — Knights of the Old Republic 16 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 17
- Knights of the Old Republic 18
- "The Taris Holofeed: Invasion Edition" — Knights of the Old Republic 18 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 19
- Knights of the Old Republic 20
- Knights of the Old Republic 21
- Interference στο Hyperspace (άρθρο) (το περιεχόμενο αφαιρέθηκε από το StarWars.com; νέος σύνδεσμος στο Suvudu; εφεδρικός σύνδεσμος)
- "The Taris Holofeed Special Proclamation" — Knights of the Old Republic 21 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 22
- "The Admiral's List: Karath Home Safely" — Knights of the Old Republic 22 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 23
- Knights of the Old Republic 24
- "Galactic Republic Defense Ministry Daily Brief KD0092" — Knights of the Old Republic 24
- Star Wars: Knights of the Old Republic: Vector
- Star Wars: Knights of the Old Republic: Exalted (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 31 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 35 (Μόνο ως αναφορά)
- Star Wars: Knights of the Old Republic: Prophet Motive (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 39 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 42 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 43 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 46 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 47 (Μόνο ως αναφορά)
- Knights of the Old Republic 48 (Σε αναδρομή(ες))
- Knights of the Old Republic 49
- Knights of the Old Republic 50 (Μόνο ως αναφορά)
- Star Wars: Knights of the Old Republic: War
- Lost Tribe of the Sith: Sentinel (Μόνο ως αναφορά)
- The Betrayal of Darth Revan
- Star Wars: Knights of the Old Republic (Μόνο ως αναφορά)
- The Old Republic: Revan (Μόνο ως αναφορά)
- The Old Republic: Revan audiobook (Μόνο ως αναφορά)
- Star Wars: Knights of the Old Republic II: The Sith Lords (Μόνο ως αναφορά)
- Timeline 8: The Jedi Civil War στην επίσημη ιστοσελίδα του The Old Republic (άρθρο) (εφεδρικός σύνδεσμος) (Εμφανίζεται σε ολόγραμμα)
- Timeline 9: The Mandalorian Wars στην επίσημη ιστοσελίδα του The Old Republic (άρθρο) (εφεδρικός σύνδεσμος) (Εμφανίζεται σε ολόγραμμα)
- Timeline 10: The Exar Kun War στην επίσημη ιστοσελίδα του The Old Republic (άρθρο) (εφεδρικός σύνδεσμος) (Εμφανίζεται σε ολόγραμμα)
- Star Wars: The Old Republic (Κώδικας)
- Star Wars: The Old Republic: Rise of the Hutt Cartel (Κώδικας)
- Star Wars: The Old Republic: Knights of the Fallen Empire (Μόνο ως αναφορά)
- Knight Errant (Μόνο ως αναφορά)
- The Clone Wars: Darth Maul: Shadow Conspiracy (Μόνο έμμεση αναφορά)
- Star Wars: Ο Πόλεμος των Κλώνων – "The Lawless" (Μόνο σε τοιχογραφία)
- Dark Times 13 (Μόνο ως αναφορά)
- "Lessons from the Past"—Star Wars: Force and Destiny Core Rulebook (Μόνο ως αναφορά)
- Death in the Slave Pits of Lorrd στο Hyperspace (άρθρο) (το περιεχόμενο αφαιρέθηκε από το StarWars.com και δεν είναι διαθέσιμο)
- Legacy of the Force: Revelation (Μόνο έμμεση αναφορά)
- Legacy (2006) 28 (Μόνο ως αναφορά)
