μ (Quentum moved page Πάλπατιν/Legends to Πάλπατιν:) |
([MobileEditor]) |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | {{Κανονικότητα|legends}}{{Άτομο |
+ | {{Κανονικότητα|legends|canon=Νταρθ Σίντιους}}{{Άτομο |
|image = Emperor Sidious.png |
|image = Emperor Sidious.png |
||
|type=Sith |
|type=Sith |
||
Αναθεώρηση της 21:22, 19 Φεβρουαρίου 2019
- «Τα πάντα προχωρούν όπως έχω προβλέψει.»
- — Πάλπατιν
Ο Πάλπατιν, επίσης γνωστός ως Νταρθ Σίντιους, ήταν ένας άνθρωπος διαισθητικός της Δύναμης ο οποίος υπηρέτησε ως ο τελευταίος Ανώτατος Καγκελάριος της Γαλαξιακής Δημοκρατίας και ως ο πρώτος Αυτοκράτορας της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας. Ένας Σκοτεινός Άρχοντας των Σιθ του Τάγματος των Αρχόντων Σιθ , που καταγράφεται από την ιστορία ως ο ισχυρότερος που είχε ζήσει ποτέ, όλη του η ζωή ήταν το αποκορύφωμα ενός σχεδίου χιλίων ετών για την ανατροπή της Δημοκρατίας και του Τάγματος των Τζεντάι εκ των έσω.
Γεννημένος το 82 ΠΜΓ (Πριν τη Μάχη του Γιάβιν) στο πλανήτη Νεμπού, στον αριστοκρατικό Οίκο Πάλπατιν, ανακάλυψε τους Σιθ σε νεαρή ηλικία ως συλλέκτης αντικειμένων της σκοτεινής πλευράς. Το 65 ΠΜΓ, συνάντησε το Χέγκο Νταμάσκ, ένα Μουν επιχειρηματία, ο οποίος ήταν στην πραγματικότητα ο Άρχοντας των Σιθ Νταρθ Πλέγκιους. Με τη χειραγώγηση του Πλέγκιους, ο Πάλπατιν σκότωσε τον πατέρα του και προσέφερε τον εαυτό του στις διδασκαλίες του νέου του δασκάλου παίρνοντας το όνομα Νταρθ Σίντιους. Ο Πάλπατιν έζησε μια διπλή ζωή για πολλά χρόνια, υπηρετώντας μια διαυγή καριέρα ως εκπρόσωπος του Νεμπού στη Γαλαξιακή Γερουσία, παράλληλα μαθαίνοντας απο το δάσκαλό του και εκπαιδεύοντας ένα νεαρό Ζάμπρακ ως το Δολοφόνο Σιθ Νταρθ Μολ. Οι Πλέγκιους και Σίντιους, και οι δυο τόσο εξαιρετικά εξειδικευμένοι και ισχυροί με τη Δύναμη, μπόρεσαν να κρύψουν την ταυτότητά τους από τους Τζεντάι για δεκαετίες. Ενώ ο Πλέγκιους αναζητούσε ιδιωτικά το κλειδί της αιώνιας ζωής, ο Σίντιους χειραγωγούσε τη γαλαξιακή πολιτική, με αποκορύφωμα τον αποκλεισμό του Νεμπού απο την Εμπορική Ομοσπονδία . Στον απόηχο της πολιτικής κρίσης, η Γαλαξιακή Γερουσία εξέλεξε το Πάλπατιν ως τον Ανώτατο Καγκελάριο, και περίπου την ίδια περίοδο, σύμφωνα με το Κανόνα των Δυο του Νταρθ Μπέιν, ο Πάλπατιν δολοφόνησε το Πλέγκιους και σφετερίστηκε το ρόλο του Δασκάλου Σιθ.
Ως Καγκελάριος της Δημοκρατίας και Σκοτεινός Άρχοντας των Σιθ, ο Πάλπατιν ενορχήστρωσε το ξέσπασμα του καταστροφικού Πολέμου των Κλώνων δέκα χρόνια μετά τη Κρίση του Νεμπού. Ο ίδιος ήταν επικεφαλής τόσο της Γαλαξιακής Δημοκρατίας και, κρυφά, της Συνομοσπονδίας των Ανεξάρτητων Συστημάτων. Ο δημόσιος ηγέτης αυτής της αποσχιστικής ομάδας ήταν ο πρώην δάσκαλος Τζεντάι Κόμης Ντούκου, δεύτερος μαθητευόμενος του Σίντιους με το όνομα Νταρθ Ταϊράνους, μετά τον θεωρούμενο θάνατο του Μολ στο Νεμπού. Καθώς δισεκατομμύρια άτομα χάθηκαν στο πόλεμο, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της Δημοκρατίας συσπειρώθηκαν γύρω απο το Καγκελάριο Πάλπατιν, δίνοντας του αρκετή υποστήριξη για να τροποποιήσει το Γαλαξιακό Σύνταγμα στο όνομα της ασφάλειας και να μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος της εκτελεστικής εξουσίας της Γερουσίας στο αξίωμά του. Το 19 ΠΜΓ, μετά το θάνατο του Ταϊράνους, ο Πάλπατιν αποκάλυψε την ταυτότητά του ως Νταρθ Σίντιους στον ιππότη Τζεντάι Άνακιν Σκαϊγουόκερ, λέγοντάς του ότι οι διδασκαλίες της σκοτεινής πλευράς που είχε μελετήσει ο Πλέγκιους θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν να σώσει τη γυναίκα του, την οποία ο τελευταίος είχε προβλέψει να πεθαίνει πρόωρα. Ακολούθησε μια αποτυχημένη προσπάθεια απο το Ανώτατο Συμβούλιο των Τζεντάι να συλλάβει Πάλπατιν και ο Σκαϊγουόκερ προσφέρθηκε στις διδασκαλίες του Σίντιους, ο οποίος του έδωσε το όνομα Νταρθ Βέιντερ. Όλα τα μέλη του Τάγματος των Τζεντάι κατηγορήθηκαν για προδοσία και προδόθηκαν από τους κλώνους στρατιώτες τους στο σημείο της εξόντωσης. Χωρίς τους Τζεντάι για να τον εμποδίσουν, ο Πάλπατιν αυτοανακηρύχθηκε Αυτοκράτορας της πρώτης Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας, βάζοντας τέλος στη Δημοκρατία η οποία υπήρχε για πάνω από 25.000 χρόνια.
Ως Αυτοκράτορας, ο Πάλπατιν είχε ουσιαστικά τον απόλυτο έλεγχο σε όλο το γαλαξία και πάνω σε όλους όσους ζούσαν σ' αυτόν. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, έχτισε μια από τις πιο ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις που είχε δει ποτέ ο γαλαξίας και κυβέρνησε χωρίς αντίσταση για σχεδόν δυο δεκαετίες. Σταδιακά εγκατέλειψε το προσωπείο του φωτεινού ηγέτη και άρχισε να κυβερνά μέσω του τρόμου που συμβολιζόταν απο το Άστρο του Θανάτου, ένα υπερόπλο με τη δύναμη να εξολοθρεύσει ολόκληρους πλανήτες. Ωστόσο, αργότερα ανακάλυψε ότι ο Βέιντερ εκπαίδευε τον Γκέιλεν Μάρεκ, έναν εξαιρετικά ισχυρό με τη Δύναμη ως το μυστικό μαθητευόμενο «Στάρκιλερ». Όταν ο Πάλπατιν ανακάλυψε την ύπαρξη του Στάρκιλερ το 3 ΠΜΓ, ανάγκασε το Βέιντερ να τον σκοτώσει στα ψέματα και στη συνέχεια να του ζητήσει να συγκεντρώσει τους πλέον σημαίνοντες προδότες της Αυτοκρατορίας σε εξέγερση, προκειμένου να τους αναδείξει και να τους καταστρέψει όλους. Το σχέδιο του Πάλπατιν απέτυχε όταν ο Στάρκιλερ, θεραπευμένος από τον σχεδόν θανατηφόρο τραυματισμό του και ενστερνιζόμενος τις διδασκαλίες της φωτεινής πλευράς, ορκίστηκε εκδίκηση ενάντια στο Πάλπατιν και τον αντιμετώπισε στο Άστρο του Θανάτου, θυσιάζοντας τελικά τον εαυτό του σε μια πράξη που ενέπνευσε τους αντιφρονούντες γερουσιαστές ώστε να δημιουργήσουν τη Συμμαχία για την Επαναφορά της Δημοκρατίας. Καθώς ο Γαλαξιακός Εμφύλιος Πόλεμος ξέσπασε, ο Αυτοκράτορας Πάλπατιν ειρωνικά πολέμησε μια επανάσταση που ο ίδιος είχε δημιουργήσει κρυφά. Μετά από μια καταστροφική ήττα που υπέστη η Αυτοκρατορία το 0 ΠΜΓ, στην οποία η Συμμαχία κατέστρεψε το Άστρο του Θανάτου, ο Αυτοκράτορας σταθερά άρχισε να χάνει τον απόλυτο έλεγχό του πάνω στο γαλαξία.
Το 4 ΜΜΓ (Μετά τη Μάχη του Γιάβιν), ο Πάλπατιν έπαιξε τις πιθανότητές του να εξολοθρεύσει την Επαναστατική Συμμαχία μια για πάντα, επιτρέποντας σε Επαναστάτες κατασκόπους να ανακαλύψουν την ύπαρξη ενός δεύτερου Άστρου του Θανάτου, μεγαλύτερου απο το πρώτο, και τη μυστική του τοποθεσία κοντά στον Έντορ. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Συμμαχία τσίμπησε το δόλωμα και έστειλε το στόλο της να καταστρέψει τον Αυτοκράτορα, το Βέιντερ και το μισοτελειωμένο Άστρο του Θανάτου με ένα χτύπημα. Με τη Συμμαχία σύντομα να πέφτει στην παγίδα του, ο Πάλπατιν έφερε τον Λουκ Σκαϊγουόκερ, γιο του Νταρθ Βέιντερ, μπροστά του προκειμένου να τον παρασύρει στη σκοτεινή πλευρά και να αντικαταστήσει το Βέιντερ με ένα νέο μαθητευόμενο ο οποίος ήταν νεότερος και ισχυρότερος. Αφού παρέσυρε το Σκαϊγουόκερ να παραδοθεί στην οργή του με σκέψεις της ήττας της Συμμαχίας και το θάνατο των φίλων του, ο Πάλπατιν ανυπόμονα παρακολούθησε πατέρα και γιο να πολεμούν μεταξύ τους. Ωστόσο, ο Σκαϊγουόκερ αρνήθηκε την τελευταία στιγμή να παραδοθεί στη σκοτεινή πλευρά και χάρισε τη ζωή στο πατέρα του, με αποτέλεσμα ο Πάλπατιν να απελευθερώσει όλη την οργή και το μίσος του για τον Σκαϊγουόκερ. Απρόθυμος να στέκεται και να παρακολουθεί το γιο του να πεθαίνει από τις επώδυνες επιπτώσεις των αστραπών του Πάλπατιν, ο Βέιντερ εξιλεώθηκε τελικά, ρίχνοντας τον έκπληκτο δάσκαλό του στον άξονα του Άστρου του Θανάτου και φέρνοντας το τέλος του Τάγματος των Σιθ.
Σε όλο το υπόλοιπο του Γαλαξιακού Εμφυλίου Πολέμου, τα απομεινάρια της Αυτοκρατορίας γνώρισαν μια απότομη παρακμή, ενώ η Συμμαχία μεταρρυθμίστηκε στη Καινούργια Δημοκρατία. Ωστόσο, ο Πάλπατιν δεν έμεινε νεκρός, και τελικά χρησιμοποίησε μια σπάνια και αρχαία τεχνική της Δύναμης για να μεταφέρει το πνεύμα του σε ένα από τα πολλά κλωνοποιημένα σώματα που αποθηκεύονταν στο πλανήτη Μπις στο Βαθύ Πυρήνα. Το 10 ΜΜΓ, ο Αυτοκράτορας Πάλπατιν επανήλθε στο γαλαξία σε μια προσπάθεια να ξαναχτίσει την Αυτοκρατορία του, προσωρινά παρασέρνοντας τον Λουκ Σκαϊγουόκερ στη σκοτεινή πλευρά και καθιστώντας τον μαθητευόμενο του. Οι προσπάθειες του Πάλπατιν να ζήσει για πάντα, ωστόσο, υπονομεύθηκαν από ανατρεπτικούς στον εσωτερικό του κύκλο, συμπεριλαμβανομένου του Αυτοκρατορικού Φρουρού Κάρνορ Τζαξ. Με τα τελευταία υγιή κλωνοποιημένα σώματα να σαμποτάρονται και την πηγή του γενετικού τους υλικού να μολύνεται από τους συμμάχους του, ο Πάλπατιν προσπάθησε απεγνωσμένα να καταλάβει το σώμα του μικρότερου εγγονού του Νταρθ Βέιντερ, του βρέφους Άνακιν Σόλο, το 11 ΜΜΓ. Το πνεύμα του Πάλπατιν, ωστόσο, αναχαιτίστηκε απο τον ετοιμοθάνατο ιππότη Τζεντάι Εμπατοτζάγιος Μπραντ, ο οποίος έσυρε τον Άρχοντα Σιθ στα βάθη της Δύναμης μια για πάντα.
Ο Νταρθ Σίντιους υπήρξε ομολογουμένως ο ισχυρότερος Άρχοντας σ' ολόκληρη την ιστορία του Τάγματος των Σιθ. Ήταν επίσης ο μόνος που κατάφερε να πραγματοποιήσει τον υπέρτατο στόχο των Σιθ: την εξόντωση του Τάγματος των Τζεντάι και την πτώση της Γαλαξιακής Δημοκρατίας. Ακόμη υπήρξε ένας από τους ικανότερους μονομάχους γνωρίζοντας όλες τις φόρμες και στάσεις της μάχης με φωτόσπαθο, αν και ο ίδιος προτιμούσε να πολεμάει μέσα από την πολιτική ή μέσω των μαθητών του.