Star Wars Empire
Register
Advertisement

«Σχεδιασμένη από τον Σκοτεινό Άρχοντα των Σιθ, αυτή η διαμάχη είναι. Προς το παρόν, να παίξουμε το παιχνίδι του, οφείλουμε.»
Γιόντα

Ο Πόλεμος των Κλώνων (22 ΠΜΓ-19 ΠΜΓ), μερικές φορές αναφέρεται ως οι Πόλεμοι των Κλώνων, ήταν μια σύγκρουση που χώρισε το γαλαξία σε πόλεμο μεταξύ της Γαλαξιακής Δημοκρατίας και της αποσχισμένης Συνομοσπονδίας των Ανεξάρτητων Συστημάτων. Ο Σκοτεινός Άρχοντας των Σιθ, Νταρθ Σίντιους, δημιούργησε το πόλεμο για να καταστήσει δυνατή την εξόντωση του Τάγματος των Τζεντάι και την άνοδο της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας. Πριν από τη σύγκρουση, ο Σίντιους συγκέντρωσε τη πολιτική εξουσία στον άλλο του «εαυτό», τον Ανώτατο Καγκελάριο της Δημοκρατίας, Πάλπατιν, ενώ ο Σιθ μαθητευόμενος του, Κόμης Ντούκου, πυροδότησε μια αποσχιστική κρίση που είδε εκατοντάδες συστήματα της Δημοκρατίας να κατευθύνονται προς την εκκολαπτόμενη Συνομοσπονδία του. Ο Ντούκου, ένας πρώην δάσκαλος Τζεντάι, που επίσης ανέθεσε κρυφά ένα στρατό από κλώνους στρατιώτες στους κλωνοποιούς του Καμίνο, ώστε να υπηρετήσουν ως στρατιώτες τους Τζεντάι και τη Δημοκρατία.

Ο Πόλεμος των Κλώνων άρχισε με τη Μάχη του Τζεονόσις, στην οποία ο Ντούκου και το Αυτονομιστικό Συμβούλιο του, εξαπέλυσαν τον Αυτονομιστικό Στρατό των Ανδροειδών προς τους Τζεντάι, ενώ αργότερα ο Αυτονομιστικός Στρατός αγωνίστηκε εναντίον του νεοσύστατου Μέγα Στρατού της Δημοκρατίας, με τους Τζεντάι απρόθυμα να αποδέχονται τους ρόλους τους ως στρατηγοί του Μέγα Στρατού. Καθώς οι μάχες μεταξύ των κλώνων στρατιωτών της Δημοκρατίας και των Αυτονομιστικών ανδροειδών μάχης εξαπλώθηκαν σε αμέτρητους πλανήτες, ήρωες προέκυψαν και στις δύο πλευρές. Μεταξύ των γνωστών Τζεντάι στρατηγών ήταν ο Γιόντα, ο Μέις Ουίντου, ο Όμπι-Ουάν Κενόμπι, και ο Άνακιν Σκαϊγουόκερ, ενώ οι κλώνοι στρατιώτες, για τους οποίους ονομάστηκε η σύγκρουση, διακρίθηκαν ατομικά για την ανδρεία τους στην υπηρεσία τους προς τη Δημοκρατία. Ο Ντούκου, εντωμεταξύ, βασίστηκε σε πράκτορες όπως το Στρατηγό Γκρίβους και την Ασάζ Βέντρες σε όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του.

Από νωρίς, η Δημοκρατία και η Συνομοσπονδία αγωνίστηκαν για τον έλεγχο των μεγάλων υπερδιάστημικών λωρίδων, αν και αυτό το μέρος της διαμάχης τελείωσε όταν ο Σκαϊγουόκερ και η νέα πάνταγουαν του, Ασόκα Τάνο, εξασφάλισαν μια συμμαχία μεταξύ της Δημοκρατίας και της Φυλής των Χατ. Οι Αυτονομιστές κατέφυγαν σε τεχνολογικό και ακόμη και βιολογικό πόλεμο, στην ανάπτυξη όπλων, όπως τα κανόνια ιόντων του καταδρομικού Μαλέβολενς και ο Ιός της Μπλε Σκιάς για να φοβίζει τους πολίτες της Δημοκρατίας. Βασικές επιθέσεις σημειώθηκαν στο Ράιλοθ, το Φελούσια, το Μάλαστερ, ακόμη και στο Καμίνο, ενώ σε άλλες μεγάλες εκστρατείες συμπεριλαμβάνεται η Δεύτερη Μάχη του Τζεονόσις, η οποία σύνθλιψε τα εργοστάσια των ανδροειδών μάχης του πλανήτη καθώς και μια αποτυχημένη Δημοκρατική απόπειρα σύλληψης του Ανώτατου Διοικητή του Στρατού των Ανδροειδών Στρατηγού Γκρίβους στο Σελούκαμαϊ. Εν μέσω της κλιμακούμενης σύγκρουσης, πολλοί πλανήτες, ανάμεσα τους ο Μάνταλορ και άλλα μέλη του Συμβουλίου των Ουδέτερων Συστημάτων πάλεψαν για να παραμείνουν ουδέτεροι, αλλά ήταν δύσκολο να ξεφύγουν από το μακελειό.

Ένα χρόνο μέσα στο πόλεμο, η Δημοκρατική Γερουσιαστής Πάντμε Αμιντάλα και η Αυτονομίστρια Γερουσιαστής Μίνα Μποντέρι συνεργάστηκαν σε μια πρωτοβουλία για το τερματισμό των εχθροπραξιών. Ο Γκρίβους και ο Ντούκου σαμπόταραν τις προσπάθειές τους, εκτελώντας μια βομβιστική επίθεση στη Δημοκρατική πρωτεύουσα του Κόρισαντ και σκοτώνοντας τη Μποντέρι. Μια επόμενη διάσκεψη ειρήνης στο Μάνταλορ ομοίως απέτυχε. Χωρίς να φαίνεται κάποιο τέλος στο πόλεμο, οι Τζεντάι συνεργάστηκαν με τις τοπικές ένοπλες δυνάμεις, όπως στρατιώτες του Μον Κάλα και του Μέγα Στρατού των Γκάνγκαν ως μέρος της πολεμικής προσπάθειας της Δημοκρατίας να υπερασπιστεί του συμμαχικούς της πλανήτες και ακόμη εκπαίδευσε μια επαναστατική οργάνωση για να ξαναπάρει τον Όντερον. Η Συνομοσπονδία στηρίχθηκε επίσης σε μονάδες όπως ο στρατός των Ουμπάραν, ο οποίος αμύνθηκε αλλά έχασε τη Μάχη του Ουμπάρα. Όλο αυτό το διάστημα, ο Σίντιους εκμεταλλεύτηκε το πόλεμο για να επεκτείνει την εξουσία του, ιδίως μέσω της απόκτησης της ΔιαΓαλαξιακής Τραπεζικής Φυλής από την Δημοκρατία. Εκτός από αυτά, ένας διαμεσολαβητικός πόλεμος υλοποιήθηκε όταν η Τάζλιν και ο γιος της, Νταρθ Μολ, προσπάθησαν να πάρουν την εκδίκηση τους απέναντι στους Σιθ και στους Τζεντάι.

Καθώς οι Τζεντάι αντιμετώπιζαν εξασθένηση από τη δημόσια στήριξη, ακόμα και διαφωνίες στο εσωτερικό του Τάγματος, ο Σκαϊγουόκερ και ο Κενόμπι ανακάλυψαν το ρόλο του Ντούκου στη δημιουργία του Μεγάλου Στρατού. Από εκείνο το σημείο, όμως, οι Τζεντάι ήταν πολύ εστιασμένοι να ξεφύγουν από το τέλμα της μηχανορραφίας των Σιθ. Η συσσώρευση των θυμάτων πολέμου ανάγκασε ακόμη και το Υψηλό Συμβούλιο των Τζεντάι να εγκρίνει ένα σχέδιο για να δολοφονήσουν το Ντούκου, αλλά ο δάσκαλος Τζεντάι Κουίνλαν Βος και η Ασάζ Βεντρες-η εγκαταλελειμμένη μαθητευόμενη του Ντούκου-δεν κατάφεραν να τον εκτελέσουν μετά από μια σειρά προσπαθειών. Παρ' όλα αυτά, η Δημοκρατία τελικά κατάφερε να ωθήσει τους Αυτονομιστές στον Εξωτερικό Δακτύλιο και να ξεκινήσει τις Πολιορκίες του Εξωτερικού Δακτυλίου.

Στο τρίτο και τελευταίο έτος του πολέμου, η Συνομοσπονδία έχασε την κύρια ηγεσία της σε γρήγορη διαδοχή, με το Ντούκου και το Γκρίβους να χάνονται στις μάχες του Κόρισαντ και του Ούταπαου, αντίστοιχα. Ωστόσο, ο Σίντιους είχε αρχίσει το φινάλε του. Ο Άρχοντας Σιθ παραπλάνησε το Σκαϊγουόκερ στη σκοτεινή πλευρά της Δύναμης, καλώντας τον να γίνει ο νέος Σιθ μαθητευόμενος του, Νταρθ Βέιντερ. Μετά από μια αποτυχημένη επίθεση από το Μέις Ουίντου και άλλων Τζεντάι, ο Πάλπατιν ονόμασε τους Τζεντάι προδότες και εξέδωσε τη Διαταγή 66, η οποία ανάγκασε τους κλώνους στρατιώτες σε όλο το γαλαξία να εκτελέσουν τους Τζεντάι στρατηγούς τους, ξεκινώντας για ένα γαλαξία χωρίς Τζεντάι. Μετά την επίθεση στο ναό των Τζεντάι στο Κόρισαντ, ο Βέιντερ ταξίδεψε στο Μούσταφαρ και για να δολοφονήσει το Αυτονομιστικό Συμβούλιο, επιτρέποντας στο Πάλπατιν να δηλώσει το τέλος του Πόλεμου των Κλώνων και να μετατρέψει τη Δημοκρατία στη πρώτη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία.

Advertisement