Coruscani Ogre | |
---|---|
Biologie | |
Indeling: |
Semi-Sentient |
Classificatie: |
Zoogdieren |
Lengte: |
2,00 tot 3,00 meter |
Levensduur: |
> 20 jaar ? |
Voeding: |
Omnivoor |
Ademhaling: |
Zuurstof |
Herkomst | |
Thuisplaneet: |
Coruscani Ogres waren semi-intelligente woeste wezens die in de onderste regionen van Coruscant leefden.
Fysiologie[]
Er waren geen twee Ogres die hetzelfde eruitzagen, maar algemeen konden kenmerken worden vastgesteld. Het waren antropoïde wezens die twee à drie meter groot konden worden, al was het niet vastgesteld uit welk species ze eigenlijk waren gedevolueerd. De meeste exemplaren hadden ledematen van verschillende groottes en een gerimpelde huid vol wratten en tumoren. De meeste Ogres hadden een gebogen of gehavend uiterlijk. Klauwen, hoorns en slagtanden kwamen voor.
De levensloop van deze wezens werd nooit bestudeerd, maar men vermoedde dat ze een paar maal in hun leven paarden en dat ze hun jongen levend baarden. Het sterftecijfers bij jonge Ogres was vermoedelijk erg hoog en daarom moesten ze erg snel volwassen worden. Men vermoedde dat er weinig Ogres ouder dan twintig jaar werden omdat het leven in hun milieu veel te gewelddadig was.
Leven[]
Hoewel ze er ziekelijk uitzagen, waren de Ogres zeer gevaarlijke wezens. Ze verkozen om in de duisternis te leven en schuwden licht. Hierdoor hadden ze een uitstekend zich in het donker en hadden ze een erg scherp gehoor.
De Coruscani Ogres aten zowel mossen als ongedierte, maar verorberden ook grote wezens als ze de kans kregen. Wat ze precies aten, interesseerde hen weinig, zolang het maar vers was. Sommige Ogres hielden kooien bij om prooien in gevangen te houden om ze daarna op te eten. Arbeiders die in de diepte werkten op Coruscant vertelden over verlaten Ogre woningen waar lege kooien lagen.
Coruscani Ogres waren sluw en konden valstrikken leggen om hun domein te verdedigen en om prooien te strikken. Ze waren territoriaal, maar vluchtten als ze tegenover een overmacht kwamen te staan. Kleinere groepen joegen hen geen bang aan en hongerige Ogres stonden bekend om groepen archeologen, arbeiders of verkenners aan te vallen. Men kon niet met hen redeneren, ofwel vielen ze aan of gingen ze lopen. In het gevecht sloegen ze met hun armen en met hun vuisten. Sommige Ogres waren gewapend met een knots of een ketting.
De Coruscani Ogres waren een perfect voorbeeld van de terreur die mutatie en devolutie met zich konden meebrengen. Deze wezens werden enkel vastgesteld in de Coruscant Underworld, maar soortgelijke wezens zouden in een gelijkaardige omgeving ook kunnen ontstaan zijn, zoals bijvoorbeeld Nar Shaddaa of de havens op Kuat.
De Ogres werden naar andere planeten vervoerd door slavendrijvers en jagers. De Chevin slavendrijver Phylus Mon hield Coruscani Ogres als lijfwachten en bewakers.
Friendlies[]
Niemand wist hoeveel Ogres er nu echt leefden op Coruscant. Ze behoorden nu eenmaal tot de vele onverwachte geheimen van de planeet en de autoriteiten lieten dit potje liever gedekt. Het was het Coruscant Wildlife Management Department dat verantwoordelijk was voor de Ogres en zij spendeerden een rijkelijk budget om te voorkomen dat de Ogres problemen konden veroorzaken. Helaas trok deze organisatie ook veel incompetente werknemers aan zodat Ogres regelmatig werden verkocht aan smokkelaars, stropers of slavendrijvers. In de laatste jaren van de Republic probeerde Melen Toobo, een directeur van het CWMD, om de Ogres te domesticeren. Om hun woeste inborst te temperen, begon Toobo met een programma om bij de Ogres een lobotomie uit te voeren om hen meer toegankelijk te maken en van hen een werkeenheid te maken die net als Droids hard labeur kon verrichten en goedkoper was om te onderhouden. Dit project werd ‘het programma’ genoemd door zij die ervan op de hoogte waren.
De eerste testresultaten waren mislukkingen en waren zelfs nog woester dan ervoor. Na enkele maanden was er een proefkonijn genaamd ‘Friendly’ die een behoorlijk succes kon genoemd worden. In 80% van de gevallen deed hij wat werd gevraagd, al bleef hij onberekenbaar. Blijkbaar was Friendly voldoende om de wetenschappers ervan te overtuigen dat ze wisten waar het probleem was en de lobotomie werd voortgezet op andere exemplaren.
De wetenschappers ondervonden dat de Ogres met weinig protest de implantaten aanvaardden, maar na enkele weken begon er opnieuw vreemd gedrag op te duiken en na drie maanden waren ze allemaal in staat om zeer gewelddadig uit de goek te komen. De Ogres konden wel in een slaaptoestand worden gebracht, maar eens wakker waren ze oncontroleerbaar. Friendly bleek achteraf een vervalsing te zijn geweest en het project van Toobo gleed helemaal weg.
Het Empire misbruikte deze wezens op een wrede manier. Zij waren niet geïnteresseerd in arbeiders, maar wel in nieuwe soldaten. Nadat de testen opnieuw faliekant afliepen, besloot het Empire om deze wezens op een andere manier te ‘gebruiken’. Ze voerden, net zoals Toobo, een lobotomie uit waarna de Ogres werden losgelaten op een stabiele planeet. Deze zogenaamde Friendlies brachten onrust teweer zodat het Empire en de Stormtroopers moesten ingrijpen en werden bedankt door de plaatselijke bevolking.
Bron[]
- Alien Anthology
- Ultimate Adversaries
- Lobotomized Ogre op Web archive