| Keejin | |
|---|---|
| |
| Biologie | |
| Indeling: |
Non-intelligent |
| Lengte: |
1,00 tot 2,00 meter |
| Voeding: |
Omnivoren |
| Herkomst | |
| Thuisplaneet: | |
De Keejin of Cave Crawler was een omnivoor die op talloze werelden leefde in grotten en berucht stond vanwege het spookachtige geluid dat het maakte.
Fysiologie[]
Keejin waren vreemde wezens die tot twee meter groot konden worden. Ze hadden voorpoten, maar een slakachtig lichaam met vreemde appendices aan het lichaam en geen echt zichtbare kop of zintuigen. Hun huid had de kleur van de omgeving waar ze woonden en dus waren de Keejin zeer moeilijk op te merken. De mond van de Keejin bevond zich achteraan op de rug tussen de schouders.
De staart van de Keejin diende voor de voortbeweging, maar bezat ook talloze zintuigen. Het orgaan aan het einde van de staart kon temperatuur, geluid en gevoel waarnemen. Keejin waren zo goed als blind, maar reageerden op fel licht. Hun orgaan was zo gevoelig dat de minste verandering hen erg stoorde.
Leven[]
De Keejin slaagden erin om talloze verkenners, soldaten en technici de schrik van hun leven te bezorgen in grotten op Yavin 4 tot Thila. Keejin waren aardbewoners die hun hele leven in duistere grotten of catacomben woonden. Keejin bewogen langzaam op de muren en plafonds van de grotten. Het krakende geluid dat ze hiermee maakten, joeg menig bewoner de stuipen op het lijf. Door de echo in grotten hoorde men Keejin vaak lang op voorhand alvorens men hen feitelijk kon zien. Talloze Keejin konden een akelig geluid produceren, zeker wanneer het paringsseizoen was aangebroken.
Verkenners hadden hen zelfs opgemerkt in levende organismen zoals enorme Space Slugs of mijnmonsters. Keejin verlieten de grotten vanaf het moment dat grotere wezens ze betraden. Ze waren schuw van fel licht en kon men hen het beste zien in de schaduw of duistere hoeken.
Een ongewoon ademhalingssysteem zorgde ervoor dat ze in de meeste omgevingen normaal konden ademen, maar een bepaald ras kon zelfs in vacuüm overleven. Keejin legden eieren die leken op plastieken tabletjes en waren volwassen na zes jaar. De Keejin hadden twee geslachten en het paren ging gepaard met een korte periode van sociaal groepsgedrag. Op andere momenten leken Keejin solitaire wezens te zijn, al bleken koppels met jongen nog een tijdlang samen te blijven.
De Keejin aten ondergrondse planten en kleine dieren van de muren in de grotten. Sommige grote exemplaren van Keejin konden grotere wezens aanvallen. Kleinere exemplaren waren ongevaarlijk, maar de enkele gevallen van agressie zorgde voor de kwalijke reputatie van dit wezen.