| Mantessan Panthac | |
|---|---|
| |
| Biologie | |
| Indeling: |
Nonsentient |
| Classificatie: |
Zoogdieren |
| Lengte: |
0,50 meter |
| Voeding: |
Carnivoren |
| Ademhaling: |
Zuurstof |
| Herkomst | |
| Thuisplaneet: |
Mantessa |
De Mantessan Panthac was een klein, maar zeer gevaarlijk roofdier.
Fysiologie[]
De Mantessan Panthac leek niet echt op te vallen. Het was een rover met vier poten en een ietwat katachtige verschijning. Het dier had vacht aan de schouders en aan de staart. De kleur van de Panthac hing af van de omgeving van het dier aangezien de vacht zich aanpaste aan de omgeving. De poten hadden grote klauwen van 10 centimeter lang met de kracht van Durasteel. Deze dieren hadden slagtanden in de boven- en onderkaak.
Leven[]
De Panthac leefde op de bosplaneet Mantessa waar het aan de top stond van de voedselketen. Hoewel dit dier slechts een halve meter groot was, was het nog steeds zeer gevaarlijk, zelfs voor grotere beesten als de Bantha. Dit dier was zo gevaarlijk dat talloze studies dit dier bestudeerden. Dit had dan weer tot gevolg dat verschillende exemplaren konden ontsnappen en de locale fauna volledig uitroeiden door alle dieren te doden.
De Panthac was een groepjager en soms offerden dieren zich op zodat de groep kon overleven. Onder normale omstandigheden was een groep Panthacs zeer gevaarlijk voor om het even welk individu. Grote prooien werden in enkele tellen omgetoverd tot kale skeletten. De jonge Panthacs werden opgevoed in de groep en waren volwassen na enkele maanden.
Panthacs waren onbevreesd en vielen bewapende personen aan zonder problemen. De dieren toonden een natuurlijke eigenschap om steeds weer de zwakste link in de groep aan te vallen. Panthacs bleven hun prooi dagen achtervolgen indien nodig en wachtten op een moment waarop ze konden toeslaan.