Robo-Hack
Robo-Hack
Een Robo-Hack was een voertuig dat fungeerde als een taxi die werd bestuurd door een Droidbrein. Robo-Hacks waren in grote steden en ruimtehavens een vertrouwd zicht.
Gebruik & Geschiedenis[]
De Robo-Hacks waren één van de meest vertrouwde gezichten in grote steden en ruimtehavens. Ze waren eigenlijk Landspeeders die werden aangedreven door Droidbreinen. Robo-Hacks waren goedkoop om te huren en een gepast vervoermiddel voor burgers die zich geen privé-voertuig konden veroorloven. Ze waren ook praktisch ingericht en waren beschermd tegen kleine vuurwapens. Deze bescherming was er gekomen nadat misdadigers in het begin vele Robo-Hacks beschadigden.
Talloze modellen van Robo-Hacks waren op de markt gebracht, waaronder de Utilitech Metrocab. De meeste modellen waren zo’n 2 à 3 meter hoog en werden zo’n 6 tot 8 meter lang.
Het Droidbrein van deze voertuigen was erg gesofisticeerd te noemen. Ze waren uitgerust met gedetailleerde kaarten van hun regio en de Central Learning Chip stelde de Droid in staat om te leren uit vorige ervaringen en deze te gebruiken. Zo leerde de Robo-Hack om kortere wegen te nemen en om files te vermijden. Indien dit mogelijk was, kon de Droid ook informatie halen over het verkeer uit het locale netwerk, files, wegwerkzaamheden, weersomstandigheden enzovoorts. De Robo-Hack was niet spraakzaam en praatte niet over het weer of over sportuitslagen. Ook in de garages van de Robo-Hacks communiceerden de Droids niet met elkaar.
Sommige Robo-Hacks werden naar het schijnt afgesteld om extra Credits binnen te halen en om niet meteen de kortste weg te nemen. Er ging een ‘urban legend’ de ronde dat Robo-Hacks passagiers konden evalueren op het feit of zij de stad goed kenden. Indien dat niet het geval was, reed de Droid al eens een paar straten om zodat het tarief kon verhoogd worden. Een andere volkslegende was dat de bedrijven die de Robo-Hacks maakten de conversaties van de passagiers lieten opnemen om deze daarna te laten filteren op bruikbare informatie.
Het interieur was vaak spartaans met enkele zetels, de deuren en een afgesloten compartiment voor het Droidbrein en het bakje om de Credits of Credit Chip in te leggen. De Droid sprak via een kleine Vocoder tegen de klanten. Er speelde rustige muziek en via een scherm werden soms advertenties getoond. De klant moest de bestemming inspreken en de Droid kon dan altijd nog bijkomende vragen stellen indien nodig. Na verloop van tijd raakte het interieur in verval en hing er vaak een slechte of muffe reuk in de Robo-Hack.
Indien de klant niet wenste te betalen of het geldbakje wou openbreken, kon de Robo-Hack alle deuren automatisch sluiten en kon de klant worden afgeleverd bij de autoriteiten.