| Sarlacc | |
|---|---|
| |
| Biologie | |
| Indeling: |
Semi-Intelligent |
| Classificatie: |
Arthropod |
| Lengte: |
3 meter (diameter ‘mond’) |
| Levensduur: |
20.000 tot 50.000 jaar (schatting) |
| Voeding: |
Omnivoor |
| Herkomst | |
| Thuisplaneet: | |
Quote: "You will therefore be taken to the Dune Sea and cast into the pit of Carkoon, the nesting place of the all-powerful Sarlacc"
-- C-3PO
Sarlacc waren mysterieuze geleedpotigen die amper waren bestudeerd. Het bekendste exemplaar bevond zich op Tatooine in de Great Pit of Carkoon.
Biologisch[]
Sarlacc zorgden nog steeds voor raadsels aangezien Xenobiologists zelden in staat waren om een exemplaar van nabij te onderzoeken. Over de thuisplaneet bestonden er ook al twijfels maar men had een vermoeden dat dit Tatooine kon zijn omdat daar één van de grootste exemplaren leefde. Sarlacc waren massieve wezens die plantaardige eigenschappen bezaten. Ze hadden een extreem lange levensduur (tot 50.000 jaar) maar waren erg zeldzaam.
In de eerste episode van The Book of Boba Fett, wordt Boba Fett wakker in een van de magen van een Sarlacc en komt op zijn reis richting de "uitgang" van de dode- of immobiele Sarlacc meerdere verschillende lichamen tegen van onder andere een stormtrooper. Uit deze scene en de staat waarin Boba Fett verkeerd kunnen we ervan uitgaan dat het maagzuur van een Sarlacc langzaam je huid aantast. Ookal heb je er kleding of harnas overheen, het maagzuur lijkt overal onder te kruipen en de huid aan te tasten met een effect wat lijkt op ernstige verbranding of chemisch zuur. Ook verzwakt het de prooi fysiek, waarschijnlijk zodat een prooi niet snel zal kunnen ontsnappen.
Voortplanting[]
Jonge Sarlacc in een bokaal
Sarlacc plantten zich voort via sporen genaamd Sarlacci. Hoe deze precies terechtkwamen op een planeet was een raadsel. Vermoedelijk reisden deze kleine wezens mee in schepen door de ruimte en konden ze zich op andere planeten vestigen. Men vroeg zich zelfs af of ze niet door de ruimte konden reizen zoals Mynocks.
Eens gevestigd, diep onder de grond, vormde de Sarlacci samen een mannetjes en vrouwtjes Sarlacc die zich dan langzaamaan een weg baande naar het oppervlak. Het mannetje was meestal erg klein en bleef vastgehecht aan het enorme vrouwtje. Er bestond wel een rapport van de University of Coruscant waarin een mannetje gigantische proporties had aangenomen en zelfs het vrouwtje had verorberd. Terwijl de Sarlacc zich ontwikkelden waren ze erg kwetsbaar en (gelukkig) werden er niet zoveel echt volwassen.
Leven[]
Model van Sarlacc lichaam
Eens volgroeid huisden ze in putten of verzakkingen waar ze tot honderd meter in de grond verbleven. Het enige wat de buitenstaander zag was een soort bek (wat eigenlijk de tong was van de Sarlacc), een reeks lange tentakels en een lange rij tanden die inwaarts waren gericht. Het enorme lichaam bevond zich ondergronds en was zo bijna onkwetsbaar voor aanvallen.
Aangezien Sarlacc zich vooral onder de grond bevonden, werden sommige voorbijgangers verrast door de vier meter lange tentakels die hen plots grepen en hen richting de ‘mond’ voerden. Een andere, nog effectievere manier om een prooi te vangen werd gerealiseerd door feromonen te verspreiden die lokale dieren aantrokken en in de val lokten. Wie ten prooi viel aan een Sarlacc wachtte geen prettige tijd. Verhalen vertelden dat het zo’n 1000 jaar kon duren voor een Sarlacc zijn voedsel verteerde. Omdat een Sarlacc immobiel was, konden ze niet voortdurend eten en werden de prooien opgestapeld in het massieve lichaam. Daardoor bezaten deze beesten verschillende magen waarin de prooien in verschillende stadia werden verteerd. Met de Urusai, die de restjes kwamen opeten tussen de tanden, had de Sarlacc een symbiotische relatie.
Er werd zelfs beweerd dat Sarlacc telepathische gaven kregen naarmate ze meer en meer wezens verorberden door de gedachten van hun slachtoffers te absorberen. Algemeen werd dan ook aangenomen dat deze wezens semi-intelligent waren.
Ancient Abyss[]
De Ancient Abyss was een heilige plaats op Felucia die door de Felucians werd gebruikt als offerplaats. De Ancient Abyss was niet meer of minder dan een enorme Sarlacc – mogelijk de grootste die ooit heeft geleefd. Aan de randen tussen de tanden groeiden planten en de mond was zo uitgestrekt dat men op het eerste zicht niet zou geloven dat dit een Sarlacc was.
Tatooine[]
Sarlacc grijpt Kithaba
Eén van de grootste Sarlaccs vond men op Tatooine in de Great Pit of Carkoon in de Northern Dune Sea. Dit beest was één van de favoriete manieren van Jabba the Hutt om zich te ontdoen van vijanden. Op Tatooine kon de Sarlacc zich voeden met allerlei dieren en dankzij Jabba kreeg het regelmatig een extraatje. Het enige gevaar voor de Sarlacc op Tatooine waren de Greater Krayt Dragons die indien nodig kleinere exemplaren van een Sarlacc konden uitgraven en opeten.
In 4 ABY beleefde de Sarlacc op Tatooine een festijn tijdens de Battle of Carkoon waar talloze bendeleden van Jabba the Hutt hun leven lieten in de strijd en werden gegrepen door de Sarlacc. Tijdens de explosie van de Khetanna raakte de Sarlacc echter zwaar gewond. Jawas konden zelfs wapens en uitrusting uit het lichaam van de Sarlacc halen dat was getroffen door de ontploffing.
Achter de schermen[]
- In de Special Edition van Return of the Jedi kreeg de Sarlacc zijn ‘bek’ toegevoegd. De andere zichtbare lichaamsdelen waren CGI als ze geen fysiek contact in de films hadden met acteurs.
- De Sarlacc mond werd gebouwd in Yuma, Arizona
Sarlacc cartoon
Verschijning[]
Bron Canon[]
- Aftermath: Life Debt